Met ons viertjes - week 3

Ik kwam deze week voor het eerst echt eens buiten.
Zonder dat het van "moeten" was. (Lees: boodschappen, afspraken,...)

We maakten met ons viertjes een wandeling door ons dorp, want het was prachtig najaarsweer. De buggy board werd keihard goedgekeurd door Joanna en Ellie bleek een volleerd slaapster in de wandelwagen. En ik, ik genoot met volle teugen van dat halfuurtje quality time in de buitenlucht!

Ik ging ook een uurtje shoppen voor mezelf voor het eerst sinds ik-weet-niet-meer-wanneer. Ik heb mij helemaal laten gaan; wat een geluk voor onze portemonnee dat ik maar een uurtje tijd had! Ik ging aansluitend lunchen met mijn beste vriendin, gewoon onder ons 2tjes. Eventjes baby-vrij en ik heb er keihard van genoten! 24/24 en 7/7 mama zijn, het is toch niet helemaal mijn ding. Af en toe een pauze en gewoon mijn onbezorgde zelf zijn, dat doet deugd. 

Batterijen opgeladen!

Ellie maakte kennis met de osteopaat.
Niet dat ik dacht dat zo'n bezoek hoognodig was (ze heeft geen voorkeurshouding of zo), maar na Joanna's geboorte heb ik mij voorgenomen om met mijn volgende kindje sowieso een controlebezoekje te doen. Beter voorkomen dan genezen: als het kind ergens vastzit of last van heeft, dan maar beter meteen verhelpen in plaats van verder te sukkelen.

Ellie is geen huilbaby, maar wel een onrustig kindje dat moeilijk zelf de slaap kan vatten en ze blijft ook veel last hebben van haar vertering. Dus baat het niet, dan schaadt het niet! 

Het eerste bezoekje was gisteren en zoals ik zelf verwachtte: geen rampscenario's zoals bij Joanna (die zat vast van boven tot onder, elke vezel van haar lijfje), maar toch wat spanning hier en daar. Tijdens de behandeling vulde Ellie gezellig haar pamper (klassiek!) en na de behandeling was ze volledig KO (ook klassiek!). Ze liet vervolgens ook zonder problemen 7 uren tussen 2 voedingen, alleen moet ze haar moment nog weten kiezen: volgende keer graag van 23u tot 6u ipv van 19u tot 2u aub!

Ze heeft in elk geval deugd gehad van de behandeling, binnen 14 dagen gaan we nog eens.

De keuze voor Novarice was trouwens de goede!
De ongemakken zijn duidelijk verminderd, ze drinkt goed wanneer die vertering haar geen parten speelt (anders kan die fles haar gestolen worden, dan proberen we het beter later opnieuw) en haar stoelgang ziet er een stuk "gezonder" uit. De geur, dat is wat anders ;-)

Ze blijft dus wel lastige darmen hebben, maar goed, that's life. We starten binnenkort met een offensief van probiotica op aanraden van de osteopaat en voor de rest zal het er moeten uitgroeien. Zoals gezegd, laat die kaap van 6 maanden maar komen!

Joanna ging voor de 2de keer in haar leven naar de kapper.
Tot nu knipte ik haar haar altijd zelf, geloof het of niet. Gewoon wanneer ze in bad zat, staartje maken en "knip" de puntjes eraf, en vooraan voor haar "froe" hetzelfde. Op en top amateuristisch maar het was er toch niet aan te zien ;-)

Nu vond ik het echter tijd dat er toch eens wat model in geknipt werd. Omdat ze bijna naar school gaat (spannennnnnd), trakteerde ik haar op een echt "kapsel".

Ze vond het wat overweldigend maar overwon haar angst snel. Achteraf was ze mega trots en vertelde ze aan iedereen dat ze naar de kapper was geweest en dat de mevrouw haar haartjes mooi geknipt had. Ja, dat babbelen lukt ook steeds beter!

Wachten bij de kapper, het leukste deel.

Zich laten kappen met een klein hartje maar zonder morren!