Over borsten en flessen en de beste mama's ter wereld

Nog niet heel lang geleden was het borstvoedingsweek, of toch zoiets.
Met alle nodige discussies, meningen en media-aandacht vandien.

Gek hoe zo'n thema echt polariseert, want proberen we niet gewoon allemaal de best mogelijke mama te zijn? Of we daar nu borsten of flessen voor gebruiken?

Joanna kreeg de borst. Een keuze die ik zelf maakte, ik voelde mij niet verplicht onder druk van de maatschappij of de publieke opinie of welke gezondheidsinstantie ook. Ik wou het gewoon zelf proberen en zien wat het gaf.

Mijn borsten deden het goed, fantastisch zelf.
Joanna vond het allemaal niet zo fantastisch. Ze was een erg onrustige baby die eerste dagen (alvorens officieel een huilbaby te worden) en dronk ook onrustig aan de borst. Haar eten geven was meer een gevecht dan een plezier en dat beterde niet. Ik werd begeleid door een lactatiedeskundige, haalde alle truukjes uit de kast en hield haar nog net niet ondersteboven om aan te leggen, maar het mocht niet baten.

Na 6 weken zat ik erdoor en "zwichtte" ik definitief (ik kolfde al af vanaf een week of 3 zodat Michiel ook eens een flesje kon geven ter afwisseling). Joanna dronk gewoon ook veel liever van een fles, punt.

Deze keer besloot ik reeds vrij vroeg in de zwangerschap dat ik direct flessenvoeding zou geven.
Ik wéét dat het totaal anders had kunnen lopen en dat het deze keer wél vlot had kunnen gaan.
Maar de schrik voor een tweede huilbaby zit erin. Dus de keuze was voor mij vrij simpel.

Ik verkies een mama die het aankan in combinatie met flessenvoeding boven een mama die er compleet doorzit in combinatie met borstvoeding. 

Beschouw het dus een beetje als een voorzorgsmaatregel: als het weer een zware babytijd wordt, dan hoef ik al tenminste niet wakker te liggen van een moeizame en uitputtende borstvoeding.

Die beslissing zorgt er ook voor dat ik me zekerder voel en sterker in mijn schoenen sta deze keer. En dat vind ik ook belangrijk, want ik ben ervan overtuigd dat je kindje je gemoedstoestand aanvoelt. Een rustige tevreden mama lijkt mij een stuk aangenamer dan een angstige gestresseerde mama.

Hoe het intussen bevalt?
Voorlopig goed!
Ellie drinkt haar flesjes heel flink en ik ben een stuk relaxter dan tijdens Joanna's eerste levensdagen.
Na 4 dagen zijn er verder nog niet veel uitspraken te doen over wat voor een baby Ellie zal zijn. Dat ze rustiger is dan Joanna, is nu al een feit. Verder is het wait and see, maar voorlopig mogen we dus zeker niet klagen!

En dat hele borsten versus flessen verhaal?

Jammer van die "versus", dat vind ik ervan. 

Want of je nu de borst of de fles geeft en wat de redenen daar ook mogen voor zijn, voor je kindje ben je sowieso de beste mama ter wereld!