donderdag 20 augustus 2015

Daaag!

Ziezo.

PC en gsm-nummer van het werk zijn officieel overgedragen aan mijn vervangster. Ik heb er het volste vertrouwen in!

U leest het goed, mijn afwezigheid op het werk wordt opgevangen, wat wil zeggen dat ik binnen 5 maanden in redelijk ideale omstandigheden terug aan de slag zal kunnen gaan.
Moet ik dáár alvast niet van wakker liggen!

Morgen gaat mijn zwangerschapsverlof eindelijk van start.
(Of nee, dat is een beetje gelogen. Ik begin met 2 weken "gewoon" verlof, mijn zwangerschapsverlof gaat officieel in op 7 september. Maar wat doet het ertoe!)

Ik kan me geen betere start indenken dan vakantie in de Provence!



En of ik dat zie zitten!

Zon, zwembad, lavendel, lekker eten en drinken, niets moet en alles mag.
Ook voor Joanna, wat ons leven ook meteen een stuk aangenamer maakt. We gaan wat soepeler om met bedtijd en er mag al eens een extra chipje of koekje gegeten worden.
Vakantie voor iedereen!

Ik neem ook wat blogverlof. Er is wifi ter plaatse, maar dat zal hoogstens gebruikt worden om wat instagram foto's online te smijten. Voor de rest zal ik te veel bezig zijn met andere dingen. Ontspannen bijvoorbeeld.

Ik ben er zo extreem klaar voor!


woensdag 12 augustus 2015

Joanna's grote meisjes kamer

Wij hebben een - volgens ons toch - geniaal plan uitgedacht om Joanna zonder veel slag of stoot van kamer te verhuizen. En dus ook van klein bedje naar groot bed, kwestie van dat eerste vrij te hebben tegen dat dochter 2 zich aandient.

Spannennnnnnd!

Onze strategie is als volgt.
Wij vertrekken binnenkort voor 2 weken op vakantie naar la douce France, naar onze trouwe stek in de Provence.
De eerste week brengen we door met 4 vrienden en 1 super schattige baby boy, Joanna kan alvast haar grote-zus-skills oefenen. Het was even puzzelen wat betreft de verdeling over de slaapkamers, het uiteindelijke resultaat is dat Michiel en ik samen met Joanna op de grootste kamer zullen slapen. Daarin staat een 2-persoonsbed en een stapelbed. Het onderste bed daarvan is voorzien van een bedhekje en dus Joanna-proof. We vermoeden dat, gezien we in een ander huis en in een andere omgeving zullen zijn, Joanna zonder veel problemen in het grote bed zal willen slapen. Zeker als we er wat extra spel van maken.
"Waw, Joanna, kijk eens zeg, zo'n mooi groot bed waar jij in mag slapen!".
Werkt elke keer, ik zie het kind al blinken van trots.

Soit, het punt is dat dergelijke overgang naar een groot bed vermoedelijk vlotter zal verlopen op verplaatsing dan dat we haar hier thuis van de ene op de andere dag van kamer en bed willen verhuizen.

En dan denken wij (hopen wij) dat, wanneer ze 2 weken in een groot bed heeft geslapen, de overgang hier thuis een makkie zal zijn. Ahum.

"Maar Joanna, kijk nu eens, je mag hier thuis ook in een mooi groot bed slapen! Waw!"
Moet toch werken hé?

Maar ik reken er vooral op dat ze onder de indruk zal zijn van haar mooie grote-meisjes-kamer.
Nu al klaar voor wanneer we uit vakantie komen.

Kijk maar, ze zal haar spijlenbedje direct vergeten zijn...










De meubels zijn zo'n 20 - 25 jaar oud: dit is mijn jeugdkamer!
De lichtroze verduisterende gordijnen kocht ik hier
Er is een lichtroze bedhekje dat je kan neerklappen, dat vond ik hier
De vlaggetjes bestelde ik online via "Het leven is een feestje".
Het beddengoed en het kussen met vlinders vond ik bij Dreamland.
De boekensteuntjes kocht ik in een decoratiewinkel op de luchthaven van Lissabon.
Het vogeltje en het konijntje (lampjes) en de koffertjes met haar naam op kregen we cadeau.
En al de rest komt van Ikea! Behalve de lege Roomer-fles ;-)

Uit de pampers!

Al sinds ruim 2 weken! Dutjes en 's nachts niet meegerekend natuurlijk.

Nochtans heeft Joanna het gewoonlijk niet zo voor grote veranderingen.
Van een lepel leren eten duurde een maand, mede dankzij de volharding van onze onthaalmoeder.
Boterhammetje leren kauwen en doorslikken zonder verstikkingsgevaar leek ook een eeuwigheid te duren, met menig paniekaanvallen van moederlief tot gevolg. Vinger in de keel, boterham eruit pietsen. Jaja.
Drinken uit een gewone beker of glas deed ze mijns inziens ook pas vrij laat.

En nu dan de fameuze zindelijkheidstraining...

Ik had dit gepland voor september, wanneer ik thuis ben. Joanna mag pas in november naar school dus er is nog tijd. Maar gezien zij 4 dagen in de week naar de onthaalmoeder gaat en daar dus opnieuw het grootste werk moet verzet worden, beslis ik daar natuurlijk niet alleen over.

Bij de opvang vonden ze dat ze klaar was en tijdens de vakantie is het wat rustiger waardoor ze meer tijd hebben voor "het potje".
Dus zo geschiedde, 22 juli startte de training officieel...


Meer nog dan een optimist, ben ik een realist. Beide voetjes op de grond. Ik hoopte op het beste maar was voorbereid op het, euhm, minder goede, zeg maar.
Veralgemeningen zoals
"Bij meisjes gaat dat vlot hoor." of
"Op 2 weken is het gepiept!"
gelden bij ons doorgaans namelijk niet...

Maar het wonder geschiedde.
Het heeft zelfs geen 2 weken geduurd!
Ik kan het zelf nauwelijks geloven, dat we effectief eens tot die meerderheid behoren bij wie alles vlot en volgens de "regels" lijkt te gaan. Alsof er regels zijn...
Driewerf hoera!

Not jinxing it.
Een terugval is altijd mogelijk, maar voorlopig ziet het er goed uit!

We pasten het klassieke systeem toe: geen pamper meer en om het uur op het potje zetten. Na enkele dagen (en accidentjes) viel haar frank al. Gezien Joanna thuis altijd lastiger doet dan in de opvang, werd hier een beloningsysteem ingevoerd: wanneer ze op het potje ging, mocht ze een stempel van Maya op haar blad zetten en bij 10 stempels kreeg ze een cadeautje. Dat werkte dus precies wel: aan de ochtend van dag 5 was haar blad vol en dan moet je rekenen dat ze de eerste 3 dagen bij de onthaalmoeder was en dus niet veel stempelgelegenheid had.



De grote ommezwaai kwam volgens mij dag 4. Een zaterdag, dus thuis. We begonnen de dag met 3 ongelukjes en ik dacht, zie je wel, dat gaat nog laaaaaang duren. In de namiddag gingen wij Pierke kijken op de Gentse Feesten. Op uitstap zonder pampers, spannend hoor. Ik ben tijdens de pauzes 3 keer naar het toilet gegaan met haar (ik op de pot, zij op het potje), maar nikske. Nada. Dus toen we aan de parking aan het Sluizeke stonden te wachten op onze lift, was ik klaar voor de volgende natte broek. Tot Joanna plots "kaka! kaka! vlug! vlug!" begon te roepen. Alle hens aan dek, binnen enkele seconden hadden we haar op het potje geplaceerd (half achter een boom kwestie van het kind toch een beetje privacy te geven) en onmiddellijk plaste ze het potje vol. Van kaka geen sprake, blijkt intussen dat pipi en kaka inwisselbaar zijn bij Joanna. Excretie is excretie, simpel. Soit, we hebben de pipi dan aan de boom gegeven (dat vond ze heel plezant) en dikke bravo's uitgedeeld.

En sinds Joanna haar eerste zelf aangekondigde gevoeg deed op het potje op de parking van het Sluizeke achter een boom, waren er nauwelijks nog ongelukjes! Soms vergeet ze in the heat of the moment dat ze geen pamper meer draagt en realiseert het zich dan net te laat. Maar ze zegt nu heel vaak zelf wanneer ze moet gaan. Het is ook kwestie van haar goed gade te slaan: uit haar gedrag kunnen we ook wel afleiden of het tijd is voor het potje of niet.

Ik ben dus heel blij eens zelf degene te zijn die anderen een hart onder de riem steekt.
Bij dezen:
"Op 2 weken is het (zeker!) gepiept!"

Hehe, dat is fijn!

Dus wij nemen even een pamperpauze vooraleer we er binnen 2 maanden helemaal opnieuw aan beginnen en vertrokken zijn voor nog ruim 2 jaren.
Jupla!

donderdag 6 augustus 2015

Hooked #6

Ik heb de voorbije weken niet stilgezeten.

Letterlijk eigenlijk wel, een beetje van moeten. Hoewel er nog veel ruimte is voor verbetering, foei Céline!
Maar figuurlijk dus niet, zeker niet als het op haken aankomt.

Het babydekentje vond ik heel leuk om te maken. Het duurde wel zijn tijd, maar het eenvoudige repetitieve karakter van zo'n dekentje haken is een aangename afwisseling. Ik baseerde mij op dit patroon, waarbij je zelf naar hartenlust kan spelen met kleuren en afmetingen.


Direct erna begon ik dan weer aan het meer uitdagende werk: een kruippakje. Ik heb nog veel wol over van het dekentje en het leek mij leuk een paar "eerste kleertjes" in dezelfde kleuren te fabriceren. Zou toch mooie foto's moeten opleveren hé ;-)


Ik gebruikte dit sjabloon en ik vind het persoonlijk erg geslaagd. Ik denk dat het aan de buik wat te breed zal uitvallen, maar voor zo'n "boorlingske" steekt het eigenlijk niet zo nauw. Het zal in ieder geval lekker warm en comfortabel zijn.
Ik haakte de broek niet toe maar voorzag drukknopjes, in functie van de pamperwissels. Leek mij net iets handiger.

Vervolgens ging ik voor enkele quick-fixes, altijd leuk!
Slofjes waarbij ik mij baseerde op dit breipatroon, ik haakte gewoon hetzelfde principe (na even gezocht te hebben naar de juiste afmetingen). Om het een extra "meisjes-toets" te geven, reeg ik er zelf het roze koordje door. Op die manier kan ik de slofjes ook wat aanspannen zodat ze niet van de voetjes vallen. Op een uurtje is zo'n paar klaar!


En dan uiteraard bijpassende mutsjes.
Het lichtblauwe op basis van dit patroon, het idee voor het strikje haalde ik hier.
Het donkerblauwe komt gewoon uit de losse pols en eigen creativiteit.

Ik was sowieso nog op zoek naar een effen lichtroze broekje en besloot dan zelf maar eentje te haken, op basis van dit patroon. Niet moeilijk en snel klaar. Ik hoop alleen dat het niet te klein zal uitvallen.


Erna volgde een bovenstuk, altijd gewaagd in mijn geval. Ik wilde het toch nog eens een kans geven! Dit patroon bleek een echte winner. Je hoeft geen stukken aan elkaar te haken (met dikke naden tot gevolg) en je kan relatief eenvoudig variëren in maat, kleur en soort steek. Je kan ook een andere "sluiting" kiezen, bijvoorbeeld gewoon knopen en knoopsgaten of een strikje knopen. Een blijvertje!


Vervolgens ging ik eens door al mijn wol die zich de voorbije maanden heeft opgestapeld. Ik vond nog een paar bollen dikkere witte wol en ging voor deze winterse basic. Heel schattig en klaar op een paar uurtjes. Ik maakte er meteen ook één voor Joanna. Oh help, assorti kleertjes! Wat die zwangerschapshormonen al niet doen met een mens...


En ja, ik heb nóg wol over van het babydekentje! Dus ik blijf bezig, momenteel aan een kleedje in het donkerblauw. En als dat af is, moet ik dringend tijd maken voor mijn volgend (voorlopig geheim) project...



dinsdag 4 augustus 2015

Aan tafel!

Een tijdje geleden las ik bij Josie een opsomming van haar 10 lievelingsgerechten, leuk om te lezen! Ik begon na te denken over die van mij en dacht er ook maar meteen een blogpost aan te wijden.

Ik vind dat wel een moeilijke oefening! Ik heb niet 1 lievelingsgerecht dat ik zo meteen kan benoemen wanneer men mij dat zou vragen. Ik eet veel dingen graag zonder dat er echt iets bovenuit steekt. Hierbij toch een poging tot 10 favorieten, in willekeurige volgorde...



1. Tomaat-mozarella

Ik kan dat elke dag eten, winter en zomer. Met wat olijfolie, peper, zout, Provençaalse kruiden en véél verse basilicum.







2. Kroketjes, frietjes of andere gelijkaardige aardappelbereidingen

Ik sta in mijn familie gekend als een "patattenboerinneke" en ik ga dat niet ontkennen.





3. Nectarines

Het lekkerste fruit, vind ik. Zoet en sappig, smaakt naar de zomer. Daarnaast ben ik ook grote liefhebber van jeneverbessen en pompelmoes, het minder alledaagse fruit dus.





4. Huisgemaakte ice tea en consorten

Ik ben altijd blij als er alternatieven voor de klassieke frisdrank op de kaart staan wanneer we iets gaan drinken. Nu zeker, maar ook wanneer ik niet zwanger ben, zal ik snel grijpen naar een origineel vers vruchtensapje of een bio-drankje of een huisgemaakte ice tea. Heerlijk!






5. Citroentaart

Ik eet graag zuur en kan het ook goed verdragen. Warm citroensap, citroensorbet en vooral citroentaart... Nomnomnom! Met zo'n taartje kan je mij altijd en overal plezier doen!






6. Lasagne

Van alle typische Italiaanse bereidingen, is dit m'n favoriet. Eenvoudig en lekker. Ik eet het vaak buitenshuis en maak het ook zelf graag klaar, in allerlei variaties. Ik heb een eenvoudig receptje met courgettes, ricotta, tomatensaus en oregano, een echte winner!







7. Moelleux au chocolat

Mijn voorliefde voor chocolade heb ik van mijn vader. Smaakt altijd en voor mij is hét dessert der desserten dan ook een moelleux. Moeilijk voor mij om nee tegen te zeggen. Ik ben ook een echt dessertenmens en laat deze gang zelden of nooit aan mij voorbij gaan op restaurant...







8. Brood, olijfolie, peper en zout

Dat kan zo smaken! Heerlijk bij wijze van aperitief of voorgerecht, maar ik zou daar gerust een volwaardige maaltijd van kunnen maken. Vooral met kraakvers brood en de betere olie.




9.  Thaise en bij uitbreiding Zuid-Oost-Aziatische keuken

Ik was altijd al een fan, maar na onze reis door Thailand was ik helemaal verkocht. De combinatie van smaken kent voor mij geen gelijke. Het is ook een stuk gezondere kost dan wat wij hier in het Westen over het algemeen op ons bord leggen/krijgen. Ik zorgde onlangs dat ik de basisingrediënten in huis haalde en sindsdien maken we thuis ook soms een curry of een noedelsoep.


10. Wijn

Genieten van een lekker glas wijn, dat is voor mij een onontbeerlijk onderdeel van het leven. Nu even niet (af en toe eens een halveke maar dat is toch niet hetzelfde), maar dat haal ik later wel in. De werkweek afsluiten (en het weekend inzetten) met een heerlijk glaasje rosé of een lekker maal vervolmaken met een goed glas rode wijn. Meer moet dat niet zijn!