maandag 25 mei 2015

Bevalling, poging 2

Morgen ben ik halverwege de zwangerschap, hoera!
Of ik bang ben voor wat mij te wachten staat?

Ja.

Niet bang als in er 's nachts wakker van liggen. Daarvoor ben ik te moe.

Maar na mijn eerste ervaring met bevallen, zit de schrik er toch wel in.

Ik heb 20% kans dat ik nog eens een zwangerschapsvergiftiging doormaak. Dat is niet veel, maar toch ook niet niks. Ik heb er geen controle over, het is dus gewoon afwachten.

Indien alles goed gaat maar de bevalling niet vanzelf op gang komt, krijg ik sowieso een 2de keizersnede, gezien er toch al een litteken is. Zo gaat dat blijkbaar. Tenzij er overduidelijke tekenen zijn dat een natuurlijke bevalling zeker zou lukken mits een duwtje in de rug. Ik denk dan aan verweking, indaling, ontsluiting en dergelijke termen, iets waar vorige keer in de verste verte geen sprake van was toen ze het infuus opendraaiden.


Nog eens ingeleid worden van nul zou ik eerlijk gezegd ook niet zien zitten. Ik vond dat DE HEL. Maar opnieuw een keizersnede, daar zie ik nu al tegenop. Vooral de dagen erna: die pijn, die hulpeloosheid, die machteloosheid, dat infuus, die blaassonde, en ga zo nog maar even door.
Bah.
Geen leuke "kersverse moeder" ervaring als je het mij vraagt... Deze keer weet ik natuurlijk wel wat mij te wachten staat, dus een trauma zal het niet worden. Ik ben voorbereid, ook mentaal, of toch zo goed mogelijk. Maar dat neemt niet weg dat ik écht geen zin heb in nog een keizersnede...

Ik richt dus al mijn pijlen, gebeden en hoop op een natuurlijke bevalling deze keer. Gaat het niet, dan gaat het niet, dat besef ik wel. Het kind zal er op een zeker moment uit moeten en dan bijt ik uiteraard gewoon door. Maar ik hoop echt vurig op voorweeën en weeën en water dat breekt en persen en heel de reutemeteut.

In de eerste plaats hoop ik natuurlijk op een gezond kindje, voorzien van poten en oren en alles waar het moet van voorzien zijn. Dat is het belangrijkste!

Maar een kaarske branden voor mij in de maand oktober, dat mag!


woensdag 20 mei 2015

Onzen buiten

Lang geleden dat het hier nog eens over den buiten ging...

Ik deel daarom graag wat foto's van "onzen" buiten, zijnde onze tuin. Een jaar vliegt voorbij, maar toch lijk ik telkens opnieuw te vergeten hoe prachtig de lente kan zijn. Ook nu weer kijk ik genietend en vol verwondering naar al die natuurpracht.
What a difference a season makes!


Wij hebben nog steeds onze handen vol aan onze tuin. Maar enkele maanden terug namen we een beslissing die toch heel wat druk van onze schouders wegnam. We besloten een deel van onze geplande werken uit te besteden aan een tuinaannemer. Wat een schitterend idee was me dat zeg!

Het bewuste project was de heraanleg van het stuk tuin rond ons huis en terras. Dat was tot enkele weken geleden een stuk gazon dat best wel toe was aan vernieuwing en vooral een groter stuk perk volledig begroeid met lage struiken. Heel mooi in de lente en de zomer, maar het zag er in de herfst en vooral de winter wat chaotisch uit en het nam vooral veel plaats in die we, naar onze mening, beter kunnen benutten. Joanna speelt namelijk vooral in dit deel van onze tuin, dicht bij huis, en we wilden haar wat meer speelruimte geven. Gazon dus, in plaats van struiken, want het perk was helemaal begroeid en dus ontoegankelijk. Daarenboven is dit het stuk tuin dat we kunnen (en moeten) afsluiten gezien ze anders maar al te graag de straat op loopt, zich nog niet bewust van het gevaar daar.
Dus zo geschiedde, het perk werd vakkundig verwijderd (deels manueel door Michiel toen we het nog zagen zitten het zelf te doen, vervolgens de rest machinaal, hoera!), het bestaande gazon ook en alles werd opnieuw gezaaid. Dat is nu een 3-tal weken geleden, en dankzij het schitterende weer de voorbije weken (prachtig evenwicht tussen zon en regen, beter kan niet!) ziet het terrein er elke dag wat groener uit.

Trek de rand van ons terras denkbeeldig door tot aan de struiken achteraan en alles rechts ervan was vroeger perk.
Onze tuin lijkt plots zo ruim, heerlijk!

Door dit uit te besteden, komt er meer tijd vrij voor andere zaken. Want het grote stuk tuin naast ons huis vraagt ook heel wat onderhoud (gras maaien (reken toch makkelijk anderhalf tot 2 uren), struiken snoeien, moestuin aanleggen, bomen snoeien,...). Daarnaast moeten al onze hagen opnieuw een knipbeurt krijgen en proberen we het onkruid enigszins onder controle te krijgen.

Dus ja, wij steken veel werk in onzen buiten...

Maar we genieten er ook heel erg van! Hoe langer ik hier woon, hoe minder ik geneigd ben de stad op te zoeken. Niet dat het daar niet leuk is, ik vind het thuis tussen het groen gewoon nog leuker.

Joanna is een echt buitenkind en "helpt" waar ze kan. Ze leeft echt op wanneer ze buiten kan spelen.



De paardenbloemen werden onlangs "blaasbloemen" en dat was feest.
Ze aait de bloesems van de kastanjebomen, die laag hangen aan de zware takken.


Ze helpt mee de moestuin aanleggen, de bloemen water geven, aarde scheppen,...


Ze ontdekt "beesjes" en kan helemaal enthousiast worden van een vlieg of een mier.

Maar Michiel en ik genieten evenzeer. Niet alleen geeft het veel voldoening om de handen uit de mouwen te steken en het resultaat van ons werk te zien, het is ook gewoon heel fijn constant omringd te zijn door al dat groen.

Stiekem hoop ik dat het nooit helemaal went en we het altijd zo hard zullen appreciëren als nu!

Stilleven, niet in scène gezet maar zo aangetroffen!

zaterdag 16 mei 2015

Nog een pauze maar dan in Berlijn, een terugblik

Berlijn heeft mij aangenaam verrast!

Laat ik beginnen met enkele algemene vaststellingen:

  • Er staan véél kastanjebomen in Berlijn! En ze stonden allemaal in bloei, prachtig. Er staan eigenlijk gewoon veel bomen tout court in Berlijn. Wat is dat een groene stad! Heerlijk!
  • Berlijn heeft de properste WC's ter wereld, denk ik. Elk toilet dat ik bezocht heb, was zonder overdrijven su-per-pro-per. Het is bijgebleven.
  • Het openbaar vervoer, met de U-bahn en de S-bahn op kop, verloopt feilloos. Of dat deed het toch toen wij daar waren. Je hebt het broodnodig, want Berlijn is groot. Zeer groot. Lissabon is een dorpje naast Berlijn. 
  • De mussen heersen over Berlijn. Ze komen ook mee aan tafel zitten, lekker gezellig.
Familie mus zat mee aan tafel
  • Berlijn is, 70 jaar na het einde van de tweede wereldoorlog en 26 jaar na het vallen van de muur, nog steeds een stad in opbouw. Overal zijn er grote werven en vaak is het geen restauratie maar gewoon nog nieuwbouw dat ze aanleggen. Zoals bijvoorbeeld een paleis. Beetje megalomaan, maar kom. 
Wat het moet worden vs. wat het nu is
Maar wat mij het meeste opviel, is de stressvrije indruk die deze grote hoofdstad op mij naliet. Er is redelijk wat verkeer, maar doordat de stad zo groot is en vooral zo ruim, valt dat niet erg op.
En niemand leek er gestresseerd.
Er waren veeeeeel jonge gezinnen (draagzakken en buggy's everywhere, maar nooit in de weg want het is er dus erg ruim) en veeeeel jonge mama's en is dat nu omdat je in Duitsland veel meer mogelijkheden hebt als jonge ouder tot loopbaanonderbreking dat er minder stress lijkt te hangen? Of komt het omdat de stad zo groen en zo ruim is (er lijkt nergens plaatsgebrek te zijn, ondanks de 3,4 miljoen inwoners)? Ik weet het niet, maar ik weet wél dat we allebei meteen aanvoelden dat zo'n stad ons wel wat zou lijken om in te wonen...

Onze trip kende voor mij 2 spelbrekers: mijn bekken (aw, veel meer dan in Lissabon) en de zware verkoudheid die maandagavond toesloeg en mij dinsdag maar vooral woensdag parten speelde. Deze 2 kwaaltjes terzijde, was het een zeer geslaagde vakantie. Het weer zat redelijk mee, maandag en vooral dinsdag waren prachtige dagen. Die eindigden, net zoals in België, met het obligate warmte-onweer waar we maar een klein beetje nat van geworden zijn tijdens ons laatste spurtje naar het hotel.

We logeerden in Hotel Amano in de wijk Mitte (1 van de centrale wijken) en dat beviel ons prima. Modern, comfortabel, prima locatie en de lobby rook altijd naar kokosnoot. Geen klagen!
Uit eten deden we op basis van de tips in de Trotter (echt goeie tips!) en Tripadvisor. We hebben altijd lekker gegeten maar het culinaire hoogtepunt vond ik restaurant Solar (tip via facebook waarvoor dank, Katrijn!), gelegen op de 17de verdieping met prachtig zicht op de stad en de ondergaande zon. Wat prijziger maar ook wel écht lekker. Enkel met de bediening hadden wij wat pech, we gaven een grote fooi en er kon maar net een bedankje vanaf. Maar goed, dat heb ik niet aan mijn hart laten komen, want ik kon eindelijk nog eens (gebakken!) sla eten op restaurant ;-)


Wij bezochten elke dag een andere wijk (of toch ongeveer) en hielden het bij de hoogtepunten en/of de tips uit onze Trotter. Ik deed iets meer aan cultuur dan in Lissabon, Berlijn is dan ook een broedplaats van musea. Oudheidkundige toestanden lieten we links liggen, maar we pikten wel wat hedendaagse kunst mee, het filmmuseum (tof!), en uiteraard wat historiek over de muur en het nazi-tijdperk. We bezochten ook de Berliner Dom, ik ben er zelfs in geslaagd de 267 treden naar boven te overleven, al was het op euhm... mijn eigen tempo, laten we zeggen.




Gezien het fietsen in Lissabon zo goed was meegevallen, hebben we dit in Berlijn ook gedaan. Met een Nederlandse gids reden we 3,5 uren doorheen de stad met "Berlin on Bike". Ideaal om als eerste activiteit te doen en zo meteen al wat highlights mee te pikken en ideetjes op te doen voor de rest van het verblijf. Reichstag, Brandenburger Tor, Holocaust Memorial, check! Dat gaf ons de volgende dagen wat extra tijd voor buitenwijkjes en terrasjes.





In tegenstelling tot Lissabon, heb ik deze keer nauwelijks gewinkeld. Sterk! Ik kocht wél een eerste outfit voor dochter nummer 2, in de solden dan nog.

En wat onze midweek weg helemaal af maakte, is dat we voor diezelfde dochter ook met een naam naar huis kwamen!
En nee, het is niet Heidi...

vrijdag 8 mei 2015

Nog een pauze maar dan in Berlijn, een vooruitblik

De vorige valies is nog niet goed uitgepakt, en ik mag al een nieuwe pakken.

En erg dat ik dat vind!

Deze keer een trip met ons tweetjes, zonder het derde gezinslid (het vierde is uiteraard mee maar dat is echt een stilleke!)

Wij gaan Berlijn onveilig maken, of toch zoiets. We vertrekken zondag in alle vroegte en treinen naar het Oosten. Morgen proppen we er nog een dag Plopsaland tussen, later ongetwijfeld meer daarover.
We zijn er 4 dagen en hebben dus ruim de tijd om de stad écht te leren kennen. We gaan zowel voor de toeristische must-see's en must-do's als voor de alternatieve adresjes en places to go. Iedereen is wild enthousiast over de stad, dus de verwachtingen zijn hooggespannen.


Opnieuw: verslagje volgt...

Bis später!

maandag 4 mei 2015

Pauze in Lissabon, een terugblik

En of het pauze was!

Ook al was het maar 3 dagen, ik was echt eventjes helemaal weg. Ik heb geen seconde aan het werk gedacht! Ik heb natuurlijk wel aan mijn lief en mijn kind gedacht, temeer omdat het kind ergens midden in mijn trip ziek werd (ai mijn moederhart), maar daar kon ik vanuit Lissabon weinig aan doen. Dus ik heb gewoon genoten. Van de zon (wij hadden heeeeeerlijk weer), van het gezelschap en van de zuiderse sfeer in deze gemoedelijke stad. Echt op en top vakantiegevoel.

Ik geef graag wat tips mee en uiteraard ook wat sfeerbeelden...

Laten we eerlijk zijn. Als je met 4 meisjes (geen vrouwen, we waren eventjes meisjes) naar Lissabon trekt, is het niet om musea plat te lopen en monumenten te bezoeken. Ik ben sowieso geen grote museum-fan. Ik snuif heel graag cultuur op, maar ik verzwelg er liever niet in. Uren in musea slenteren en elke steen met historische waarde in de stad gaan bekijken, daar bedank ik voor. Ik moet het vooral hebben van sfeer opsnuiven en dat doe je nog het beste door rond te wandelen.
Véél rond te wandelen.
Of te fietsen!

Wij deden een verkennende fietstocht doorheen de stad (van boven naar beneden ;-)) met Baja Bikes Lissabon, inclusief Engelstalige gids. De rondrit duurt ongeveer een halve dag en is een echte aanrader. Je fietst langs highlights, krijgt overal wat uitleg (niet te veel, niet te weinig), je krijgt tips voor bezoekjes en er is tijd voor het obligate terrasje. Ideaal om je citytrip op een goede manier in te zetten!

Verder hebben wij dus de verschillende leuke wijken die de stad rijk is, verkend: Barrio Alto, Baixa, Chiado, Alfama,... Dit zijn de meest centrale wijken (we waren er "maar" 3 dagen) met veel winkels (wat had je gedacht!), de befaamde "elevadores" (liften: Lissabon is de stad van de 7 heuvels en het zijn geen Vlaamse heuvels. Smeer je kuiten in als je er gaat stappen!!) en de kleine gezellige straatjes met huizen met kleurrijke "azulejos" (veel gevels zijn bezet met keramische tegels, echt "faiencekes" eigenlijk).

        

De vele miradouros (viewpoints) zijn de moeite, met als hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) Castelo de São Jorge. Dat is uitkijkpunt én cultureel erfgoed in 1 klap.


We deden uiteraard véél terrasjes (vitamine D!) en hebben heerlijk gegeten voor heel weinig geld. Veel vis natuurlijk, naar mijn mening een stuk smakelijker dan bij ons.
Restaurant "Quermesse" (kermis, dus werkelijk) was de verrassing van de trip. We zijn er toevallig terecht gekomen via de Tripadvisor app en het was een schot in de roos. Wij aten elk een heerlijke, mooi gepresenteerde hoofdschotel (de porties in Lissabon zijn royaal), een dessert, er werd een halve liter wijn gedronken en wat water en frisdrank en we betaalden 16 euro per persoon. Need I say more?

1 van de vele terrasjes, inclusief tapas

Je verplaatsen in Lissabon is een makkie. De stad is niet erg groot (toch niet voor een hoofdstad) en het openbaar vervoer brengt je overal waar je moet zijn. Er rijden ook tuktuk's; deze fungeren echter niet louter als taxi maar doen een toeristische rondrit. Wij hebben dat na onze fietstocht dus aan ons laten voorbijgaan, maar ze kleuren het straatbeeld wel, heel leuk.
En eigenlijk kan je heel veel te voet doen, als je je niet laat ontmoedigen door af en toe (lees: veel) steile hellingen en veeeeeel trappen. Ons heeft dat in elk geval niet tegengehouden!


Tot onze aangename verrassing konden wij overal terecht in het Engels of het Frans. Veel meer dan bijvoorbeeld in Spanje of Italië, of dat is toch mijn indruk. Portugees proberen begrijpen is een ander paar mouwen en dan weer veel minder evident dan Spaans of Italiaans. Wat een eigenaardig taaltje is dat toch! Geschreven ging dat prima, maar eens ze de woorden effectief uitspreken lijkt het er niet meer op, voor ons toch niet. Voor mij hield het zo wat op bij obrigada...

Misschien om af te sluiten nog even iets over ons verblijf: wij boekten een 2-slaapkamer appartement (Lisbon Windmill appartement) in het centrum van de stad via Air Bnb voor 60 euro per nacht. Voor 4 personen, dus 15 euro per nacht per persoon!
Spot-goed-koop!
Het was een klein maar modern appartement met 2 badkamers en zelfs 3 toiletten in totaal. Volledig uitgerust, inclusief lakens, handdoeken en welkomstonbijt. Dat laatste was inderdaad erg welkom, gezien wij arriveerden rond 1u 's nachts en de volgende morgen om kwart over 9 op post moesten zijn voor onze fietstocht op een halfuur stappen van ons appartement. Niets dan lof voor de verhuurders en voor mij persoonlijk een zeer positieve eerste ervaring met Air Bnb!

Ik denk dat het duidelijk is, Lissabon is mij erg goed bevallen. Portugal smaakt naar meer en ik ga zeker ooit terug om dit land dat echt "vakantie!" roept beter te leren kennen.

Maar eerst: Berlijn!
Ja hoor, binnen 5 dagen start mijn citytrip nummer 2 deze maand. Meteen ook de laatste van dit jaar.
Later meer daarover!