Onzen buiten

Lang geleden dat het hier nog eens over den buiten ging...

Ik deel daarom graag wat foto's van "onzen" buiten, zijnde onze tuin. Een jaar vliegt voorbij, maar toch lijk ik telkens opnieuw te vergeten hoe prachtig de lente kan zijn. Ook nu weer kijk ik genietend en vol verwondering naar al die natuurpracht.
What a difference a season makes!

Wij hebben nog steeds onze handen vol aan onze tuin. Maar enkele maanden terug namen we een beslissing die toch heel wat druk van onze schouders wegnam. We besloten een deel van onze geplande werken uit te besteden aan een tuinaannemer. Wat een schitterend idee was me dat zeg!

Het bewuste project was de heraanleg van het stuk tuin rond ons huis en terras. Dat was tot enkele weken geleden een stuk gazon dat best wel toe was aan vernieuwing en vooral een groter stuk perk volledig begroeid met lage struiken. Heel mooi in de lente en de zomer, maar het zag er in de herfst en vooral de winter wat chaotisch uit en het nam vooral veel plaats in die we, naar onze mening, beter kunnen benutten. Joanna speelt namelijk vooral in dit deel van onze tuin, dicht bij huis, en we wilden haar wat meer speelruimte geven. Gazon dus, in plaats van struiken, want het perk was helemaal begroeid en dus ontoegankelijk. Daarenboven is dit het stuk tuin dat we kunnen (en moeten) afsluiten gezien ze anders maar al te graag de straat op loopt, zich nog niet bewust van het gevaar daar.
Dus zo geschiedde, het perk werd vakkundig verwijderd (deels manueel door Michiel toen we het nog zagen zitten het zelf te doen, vervolgens de rest machinaal, hoera!), het bestaande gazon ook en alles werd opnieuw gezaaid. Dat is nu een 3-tal weken geleden, en dankzij het schitterende weer de voorbije weken (prachtig evenwicht tussen zon en regen, beter kan niet!) ziet het terrein er elke dag wat groener uit.

Trek de rand van ons terras denkbeeldig door tot aan de struiken achteraan en alles rechts ervan was vroeger perk.
Onze tuin lijkt plots zo ruim, heerlijk!

Door dit uit te besteden, komt er meer tijd vrij voor andere zaken. Want het grote stuk tuin naast ons huis vraagt ook heel wat onderhoud (gras maaien (reken toch makkelijk anderhalf tot 2 uren), struiken snoeien, moestuin aanleggen, bomen snoeien,...). Daarnaast moeten al onze hagen opnieuw een knipbeurt krijgen en proberen we het onkruid enigszins onder controle te krijgen.

Dus ja, wij steken veel werk in onzen buiten...

Maar we genieten er ook heel erg van! Hoe langer ik hier woon, hoe minder ik geneigd ben de stad op te zoeken. Niet dat het daar niet leuk is, ik vind het thuis tussen het groen gewoon nog leuker.

Joanna is een echt buitenkind en "helpt" waar ze kan. Ze leeft echt op wanneer ze buiten kan spelen.

De paardenbloemen werden onlangs "blaasbloemen" en dat was feest.
Ze aait de bloesems van de kastanjebomen, die laag hangen aan de zware takken.

Ze helpt mee de moestuin aanleggen, de bloemen water geven, aarde scheppen,...

Ze ontdekt "beesjes" en kan helemaal enthousiast worden van een vlieg of een mier.

Maar Michiel en ik genieten evenzeer. Niet alleen geeft het veel voldoening om de handen uit de mouwen te steken en het resultaat van ons werk te zien, het is ook gewoon heel fijn constant omringd te zijn door al dat groen.

Stiekem hoop ik dat het nooit helemaal went en we het altijd zo hard zullen appreciëren als nu!

Stilleven, niet in scène gezet maar zo aangetroffen!