Met ons viertjes - week 4

L'histoire se répète.
Ik ben blijkbaar gedoemd om onrustige baby'tjes op de wereld te zetten die - zo lijkt het toch - eigenlijk liever nooit uit die baarmoeder waren gekomen. Gelukkig is "ongelukkige" baby 1 opgegroeid tot gelukkige peuter 1 en ik reken erop dat baby 2 dat ook zal doen. Ik moet mijzelf daar af en toe mantra-gewijs aan herinneren ("tis maar voor een paar maanden, tis maar voor een paar maanden,...") en wat afstand nemen om te kunnen relativeren (we zijn namelijk gezegend met 2 gezonde dochters, lucky us). 

De ene dag lukt mij dat beter dan de andere. Dat hangt af van 3 factoren: of Ellie een goede of slechte dag heeft, hoe zwaar de vermoeidheid die dag doorweegt en wat voor spelletje mijn hormonen met mij spelen...

Tutje vasthouden

Wat er is met Ellie?
Ze is in elk geval kerngezond, of zo lijkt het toch. Dat is al veel waard. En van koemelkallergie kan ze ook geen last hebben, vermits ze hoegenaamd geen koemelk krijgt. Maar voor de rest is ze Joanna nummer 2, met dat verschil dat ze beter slaapt 's nachts (thank God, ik wijt het aan de flesvoeding).

Ze is onrustig, valt overdag heel moeilijk in slaap en wordt (als ze dan slaapt) snel terug wakker. Ze zit gewoon niet echt lekker in haar vel. Ze heeft pijn, soms duidelijk krampen, soms minder duidelijk. Ze drinkt niet vlot doordat haar moeilijke darmen in actie schieten tijdens het drinken, wat van die momenten soms een waar gevecht maakt... Ik zie ook (verborgen) reflux symptomen, maar het is mij opnieuw niet duidelijk hoeveel last/pijn ze daarvan heeft. Feit is dat ze het elke week wat lastiger heeft. We zitten nog lang niet op huilbaby niveau, maar ik word alvast keihard terug geslingerd naar 2,5 jaar geleden en dat was nu niet meteen mijn leukste periode. 

Ja ik wéét dat dit allicht nog zal toenemen tot week 6 en dat het daarna normaal gezien zou moeten beteren. Maar bij Joanna was dat niet het geval dus ik reken niet te veel op dat soort wijsheden. 

Ze compenseert veel door gigantisch schattig te zijn en super flink (erg alert, actief, sterk,...). 

De frons

Hoe dat is, niet 1 keer maar 2 keer zo'n baby hebben?
Wel, dat heeft zo zijn voor- en zijn nadelen.

Voordelen:

• ik ben minder onzeker over mijzelf als mama
• ik weet dat het passeert en houd dat strak voor ogen
• ik grijp sneller in wanneer ik denk dat dat nodig is, hoewel de medische wereld vaak niet mee wil...
• ik kan haar beter laten huilen, als in: niet vanaf de eerste kreun recht springen, maar eerst even afwerken waar ik mee bezig was. Langer dan 5 minuten lukt mij ook niet hoor.

Nadelen:

• ik verkramp wél in een stresske zodra het lieve kind eventjes durft huilen, ook al werk ik af waar ik mee bezig was. Omdat ik weet wat het is en het moeilijk vind dit weer te moeten meemaken. 
• ik vind het doodjammer dat ik nooit zal weten hoe het is een rustige, tevreden baby te hebben die eerste maanden. Wie nu nog durft vragen of we voor een derde gaan, is niet goed wijs :-)

Laten we duidelijk zijn, ik vind die babyperiode dus officieel NIET leuk.
Sommige mensen vinden dat ongetwijfeld raar, maar dat zijn dan mensen die rustige baby's hadden :-) Ik kan niet wachten tot het kind opgroeit en de ongemakken eruit groeien. Ganse dagen thuis zitten met een baby die al je tijd en energie opslorpt en dan nog eens ongelukkig is, neen dank u. Het is goed dat het maar voor "efkes" is (al lijkt die efkes soms een eeuwigheid).

En het is vooral goed dat er ook leuke momenten zijn waarop ik kan genieten en ontspannen. Vorig weekend zat vol met zo'n momenten en daar teer ik op!

Joanna zag een vliegtuig

Maandag gaat Joanna voor het eerst naar school.
Wij kijken daar allemaal heel erg naar uit, zij in de eerste plaats. Ik ben ervan overtuigd dat ze dat heel goed zal doen. Of ík het goed zal doen, is een andere vraag. Joanna dut nog vrij veel overdag en gezien ik thuis ben, laten we haar die eerste maanden liever niet in de naschoolse opvang. Om 15u40 is de school gedaan en met wat geluk kan ze dan thuis nog wat slapen voor het avondeten. Ik hoop alleen dat ik het gebolwerkt krijg. De combinatie van een high-maintenance baby en een schoolgaande (en dus oververmoeide) peuter, geen idee of ik dat overleef. En ik hoop vooral dat Joanna de ganse dagen overleeft. Stel je voor dat ze moet terugschroeven naar halve dagen, ik mag er niet aan denken...

Post voor Joanna deze week van de school, zo leuk!

Benieuwd hoe het ons verder vergaat? Ik ook! 

Morgen is een nieuwe dag!