Het eerste Sinterklaasbezoek voor Joanna is een feit, ze is dus braaf geweest. Ze snapt er natuurlijk nog geen snars van, maar vindt het wel altijd leuk, nieuw speelgoed.
Vooral mama en papa vinden het leuk natuurlijk. Al die "eerste keren" met je eigen kindje, dan loopt je hart toch over van liefde. Ik ben trouwens zeer blij dat we al in Dikkele wonen, zodat de Sint een echte schouw had om door te komen. Hoewel hij misschien zijn poep een beetje zal verbrand hebben...
Ten tweede, de harde realiteit...
Een jonge mama die, ten einde raad, haar baby het zwijgen oplegt. Een vreselijk drama voor alle betrokkenen, in de eerste plaats voor die arme mama. Daar waar ik soms niet weet wanneer mijn mond te houden, word ik hier stil van. Hier heb ik geen woorden voor.
Anderen gelukkig wel, en wat voor woorden. Lilith van Tales from the crib, bijvoorbeeld. Haar woorden, die intussen ook in de mainstream media verschenen, lees je hier.
Goed dat dit ook eens gezegd wordt, dat het taboe wordt aangekaart. Vreselijk dat zo'n drama daarvoor de aanleiding moet zijn...
Ten derde, om toch wat vrolijker te eindigen, The Boss (alweer)!
Lees dit maar eens, bewijst dat ik niet overdreef met deze blogpost ;-)
Nu Sinterklaas gepasseerd is, letterlijk en figuurlijk, zijn wij helemaal klaar voor Kerst!
Wij hebben eindelijk plaats voor een grote kerstboom en kijken vol verwachting uit naar een witte Kerst, voor hopelijk nog meer van dit moois!
Fijn weekend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten