Mijn leven zoals het is: Brief aan mijn liefste kleuter

Liefste Joanna,

Hoewel je nog naar de peuterklas gaat, word je vandaag officieel een kleuter.
3 jaar, wat een feest!

Voor het eerst ben je je erg bewust van je verjaardag. Daar zit school natuurlijk voor iets tussen. Je kijkt al heel lang uit naar deze dag en je bent dan ook in topvorm. Het was even spannend, want enkele nachten geleden werd je weer het slachtoffer van microbes. Een keelontsteking deze keer, maar we waren er op tijd bij en de antibiotica doen intussen goed hun werk. Gelukkig maar!

Je bent het voorbije jaar enorm geëvolueerd.

Je praat in volzinnen, bijvoorbeeld. Die vertonen nog veel schoonheidsfoutjes maar dat is vooral gewoon schattig. Je leert heel snel en pikt onze verbeteringen meteen op. Het is fantastisch om effectief conversaties te kunnen voeren met jou. Heel fijn ook ter afwisseling met de babygeluidjes-gesprekken met je kleine zus...

Ook je sociale vaardigheden worden bijgeschaafd, mede dankzij het schoolgaan.
Van nature ben je een verlegen kind, vooral in het bijzijn van vreemden. Je hecht je snel aan volwassenen of oudere kinderen die zich jouw lot aantrekken. Wanneer deze dan even uit het zichtveld verdwijnen (op school bijvoorbeeld), kan de paniek toeslaan en komen er traantjes. Dat betert langzaam maar zeker, maar jij hebt veel tijd nodig om te "acclimatiseren".
Op school is dat intussen toch aardig gelukt. Het is heerlijk om te zien dat het voor jou intussen een vertrouwde omgeving geworden is waar je graag vertoeft. Want het was in het begin wel anders. Je hield dapper vol maar de nieuwe omgeving en de nieuwe ervaringen eisten heel veel van jou. Je hebt het gewoon niet zo voor veranderingen, dat is niet nieuw voor ons.

Maar ik heb het voorbije jaar vooral veel inzichten gekregen in jouw persoonlijkheid. Dat je een klein hartje hebt, weten we al lang. Dat was als baby al duidelijk. Maar nu komen er zoveel meer facetten van jouw complexe persoontje tot uiting.

Je bent een pietje precies. Alles moet juist zijn en je gaat niet verder tot dat ook zo is.
Je hebt echt een "wiskundige" geest. Je houdt van (voor jou) moeilijke vraagstukken en van analyseren. Je wil inzichten verwerven en hebt snel door hoe iets werkt. Je telt praktisch tot 20 (mits hier en daar wat hulp), wat ik ook wel straf vind.
Je bent erg empathisch en dus ook heel lief. Je troost graag en strooit je knuffels en liefde in het rond. Uitgerekend vandaag zei je plots "Mama jij bent super mijn vriend hé" en gooide je je armen om mij heen. En dan mag mama uitleggen waarom er traantjes zijn ;-)
Zelf laat je die traantjes ook veel de vrije loop. Je huilt erg gemakkelijk en het is zelden voor de show. Je hebt dat gewoon soms nodig, die ontlading, dus ik laat je doen. Je bent duidelijk een gevoelig en emotioneel meisje, huilen mag!
Je bent ook snel op je teentjes getrapt en verontwaardigd. Dat wordt ongetwijfeld een werkpuntje tijdens het opgroeien ;-)

Ik kan nog wel even doorgaan, maar ik denk dat het duidelijk is. Ik vind het heerlijk en vooral uitdagend om je elk jaar wat beter te leren kennen. Een extra mensje in huis met een eigen willetje en eigen ideeën. Je doet mij nadenken over mijn leven, mijn gedrag, mijn eigen karaktertrekken,...

Jij maakt mij een beter mens.

Lieve kleine muis, langzaam maar zeker ben je helemaal zo klein niet meer. Steeds vaker zeg ik "mijn grote meid" tegen jou. Vaak blink je dan van trots, maar heel soms wil je ook nog eens mijn kleine meisje zijn. Dan zeg je "nee mama, ik bent een kleine baby" en moet ik je knuffelen en wiegen. En ik, ik geniet. Want ook al ben je nu grote zus, ik wil ook af en toe nog eens mama zijn van mijn kleine Joanna.

En zoals elke avond bij het slapengaan, fluister ik in je oor "Ik houd heel veel van jou".
En jij knikt, knuffelt je doekje en doet vol vertrouwen je oogjes dicht. Klaar voor een nieuw jaar vol avonturen.

Gelukkige verjaardag, lieve schat!!!

xxx,

je mama.

PS: vandaag was jóúw dag en die vierden we op gepaste wijze. Hierbij enkele sfeerbeeldjes. Raad eens welk thema ;-)