Het is namelijk weer van dat...
Vrijdagavond kwam ik thuis rond half 12 van een gezellig avondje uit met vriendinnen. Ik sloop stilletjes binnen en hoorde in de verte het slaapmuziekje van ons madam spelen. Ik voelde de bui dus al hangen...
Ze bleek al van kwart na 10 wakker en redelijk ontroostbaar. Verse pamper, extra flesje, extra knuffel. Maar in eigen bedje slapen zat er niet meer in. Kort na mijn thuiskomst zette ze opnieuw haar keeltje open en ik hoorde het meteen: een pijnhuiltje. Want ja, na maaaaaaanden herken ik ons dochter haar soorten gehuil (en niet na enkele weken, zoals wel eens beweerd wordt, wat een onzin). Ik voelde de bui dus dubbel en dik hangen...
2 weken geleden maakten we namelijk identiek hetzelfde scenario mee. Deze keer maakte ze precies wel minder koorts. We hebben haar dan rustig gekregen met wat pijnstilling en ze heeft nog een paar uur geslapen, eerst tussen ons en dan terug in haar eigen bedje.
En dan, ja, dan is het weekend met een volgeplande zaterdag, gans de dag op stap van de ene afspraak naar de andere.
Niet dus.
Na wat twijfel toch maar naar de huisarts van wacht, want wij vertrekken zaterdag op skireis en dat bij voorkeur met een gezond (of toch zo gezond mogelijk) kindje. Daar werd bevestigd wat we zelf al vermoedden, oortjes die terug opspelen. Minder ernstig dan vorige keer, ze maakt ook minder koorts en deze keer geen bronchitis, dus voorlopig afwachten en zelf laten overwinnen.
Gezond verstand vertelde ons dus om het arme kind thuis te houden, zodat ze zoveel mogelijk kon rusten en slapen.
Byebye weekendplannen!
Go with the flow.
Nu is het eventjes afwachten wat de week zal brengen. Vandaag duidelijk nog een kindje dat niet lekker in haar vel zit. Ze heeft non-stop geslapen van 20u gisterenavond tot 9u40 vanmorgen (woehoew!). Moe van ziek zijn en extra moe van al dat spelen met haar zotte meter.
Om 11u30 lag ze er al terug in. Nog nooit meegemaakt. Er valt ook weinig mee aan te vangen, ze is zo hangerig als wat en plakt aan mama.
En die mama zit dus met veel twijfels dezer dagen.
Indien geen koorts mag ze morgen in theorie naar de onthaalmoeder, maar ik ben bang dat als ze weer 4 dagen bij andere kindjes (lees: ziektekiemen) is, dat ze gewoon weer hervalt. Zeker omdat ze daar veel minder slaapt dan thuis.
Twijfel twijfel.
Zaterdag vertrekken we gewoon op skireis in de hoop dat dat haar deugd zal doen en ze daar niet ziek is/wordt. En wat dan als we terug zijn? De kinderarts had namelijk gezegd dat indien ze van haar vorige zware oorontsteking snel zou hervallen, we toch eens naar de oorkliniek moeten gaan. Buisjes? Misschien moeten we daar toch eens naar informeren, want 3 oorontstekingen op 2 maanden tijd en nooit echt helemaal snotvrij, hmmm...
Twijfel twijfel.
En is het dan wel slim om 10 weken lang watergewenning te gaan doen met haar? Geen idee.
Twijfel twijfel.
Dan maar stap voor stap. Haar deze week er terug bovenop krijgen. Haar meenemen op skireis en zien wat dat geeft. Na skireis de kinderarts eens consulteren ivm de oorkliniek. En dan zien we wel...
En intussen: blijven genieten. Van haar, van ons, van het winter(?)zonnetje, van de skivooruitzichten met hopelijk nog meer (echte) winterzon en sneeuwpret met onze kleine pruts. Binnen een week zitten we (hopelijk) op een terrasje met onze snoet in de zon.
Yi-ha!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten