Groentenpap.
Eten van een lepel dus. Of toch proberen.
Als ze een beetje van haar zus heeft, zijn we daar wel eventjes zoet mee, met dat aan te leren. Maar Ellie heeft intussen ook al bewezen dat ze vaak erg verschilt van Joanna, dus het kan nog alle kanten uit.
We zijn nu een weekje bezig. We, dat zijn vooral de lieve dames van de opvang natuurlijk. Ik startte er vorige zaterdag mee, maar die eerste pogingen zijn vooral gewoon grappig. Overal wortelpap smeren, beetje smekken en dan uitspuwen ("wat steekt gij nu in mijn mond??"), gezichten trekken die boekdelen spreken ("dat is vergif of wa!?"), dan handjes in de mond (nog meer wortelpap overal) en dan na 5 minuten het beu zijn en dat duidelijk maken ook.
Als ik de opvang mag geloven, is er nog niet veel evolutie ;-)
Intussen geniet ik met volle teugen van onze immer vrolijke en onbezorgde baby. Wat een verschil met die eerste weken/maanden! Heel af en toe nog eens last van wat krampjes, maar verder is Ellie hier momenteel echt het zonnetje in huis.
Ook op gure winteravonden beleven we echt veel plezier samen. Kijk maar!
Intussen wordt hier thuis door grote zus afgeteld naar haar verjaardag.
Het eerste jaar dat ze er zich zo bewust van is en er echt naartoe leeft. Mede dankzij school natuurlijk, waar elke verjaardag uitgebreid gevierd wordt.
Joanna weet perfect wat er staat te gebeuren. Ze weet dat ze 3 jaar wordt. Ze weet dat er "feest" is, zijnde gans de familie (ze somt ze dan allemaal op!) die naar het huisje van mama en papa en Joanna komt (Ellie wordt gemakshalve vergeten) om taart te eten. En dat ze kaarsjes mag uitblazen. En zingen van "piepiepiep oera!". En cadeautjes opendoen, uiteraard.
Ik moet toegeven dat ik er ook al een beetje naar uitkijk!
Joanna voelt zich intussen zodanig thuis op school dat ze haar eerste ruzie heeft gemaakt. Kleine kindjes worden groot...
Slechts 1 foutje in haar verhaal: dit jaar is het een feestje op verplaatsing. Hier thuis vieren we namelijk een ander feest.
Verffestijn!
Dit voorjaar krijgen de meeste ruimtes in ons huis een nieuw likje verf. Dat doen we zelf, op ons gemakje, muur per muur. Maar niet in de woonkamer en de gang. Daar is het hoogste punt namelijk 5 meter hoog, we komen er niet met een trapladdertje... Wel met een stelling, maar we zien onszelf in onze vrije uurtjes 's avonds geen plafond schilderen van 20m2 op 5 m hoogte. Plus die andere 180m2 muur (met veel hoekjes en kantjes) die onze woonkamer en gang rijk zijn. Toch niet met kleine kindjes in huis; dan wil je dat je leefruimte zo snel mogelijk weer bewoonbaar wordt.
Voor die 2 ruimtes doen wij dus beroep op een schilder. Die komt ons uit de nood helpen tijdens de eerste week van de paasvakantie. Ideaal, want Joanna gaat dan vaak uit logeren bij de grootouders.
Wat we wel zelf doen, is alles verfklaar krijgen. Alle muren en plafonds moeten afgewassen worden en vrijgemaakt worden en alles moet afgeplakt worden. De meubels moeten aan de kant. En dat terwijl we beiden fulltime aan de slag zijn en beide kindjes thuis zijn 's avonds. We zullen het werk dus moeten spreiden over de weken ervoor, wat maakt dat een verjaardagsfeest voor 12 personen hier thuis niet echt aan de orde zal zijn.
"Mamaaaaa?"
Grijns.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten