donderdag 3 juli 2014

Ambitie

Ben ik ambitieus? Dat hangt er van af.
Als ambitie wil zeggen dat je steeds hoger op de ladder wil geraken, steeds meer verantwoordelijkheid wil en steeds meer geld wil verdienen, dan ben ik niet ambitieus, neen.
Als ambitie wil zeggen dat je graag iets wil betekenen met je job, dat je op je eigen manier toch de wereld een beetje wil verbeteren en je daar ook voldoening wil uit halen, dan ben ik wel ambitieus, ja.


Ik ben aan mijn laatste dagen bezig bij het UZ Gent, waar ik de voorbije 2,5 jaar gewerkt heb.
Per uitzondering schrijf ik vandaag dus eens iets over mijn professionele leven. Omdat dat tenslotte ook een groot deel van je tijd opslorpt en het mij momenteel wel wat bezig houdt...

Ik ben een beetje een "specialleke" en legde tot nu toe een apart parcours af. Ik ben van opleiding apotheker en studeerde ook een jaar management aan de Vlerick school. Als jonge twintiger dacht ik dat de wereld aan mijn voeten lag en ik het professioneel wel zou maken, op 1 of andere manier, hoewel ik absoluut niet wist waar ik zou terechtkomen. Dat heb ik trouwens nooit geweten, story of my life. Heel frustrerend soms, maar ik heb me erbij neergelegd intussen. Alles komt altijd goed, denk ik dan.
De voorbije 7 jaar werken, dat was eigenlijk 1 groot leerproces, waar mijn prioriteiten serieus werden bijgesteld en ik mezelf steeds beter leerde kennen. 4 jaar circuleerde ik in marketing en sales, in verschillende bedrijven, waarna ik mij realiseerde dat werken voor een bedrijf waar winst maken de enige echte drijfveer is, ab-so-luut mijn ding niet was. Ik haalde daar geen voldoening uit, integendeel. Ik vroeg mij af waarvoor ik het eigenlijk allemaal deed. Wat was de echte meerwaarde van mijn job? Of beter: wat was de maatschappelijke meerwaarde? Ik heb 6 jaar gestudeerd en sta hier met mijn 2 diploma's en what for? Om bedrijven die poen scheppen nog meer poen te helpen scheppen?

Wat volgt was De Grote Ommekeer. Ik koos ervoor te gaan werken in het UZ Gent (Vlaamse Overheid, vergis u niet) en leverde dus loon en een pak extralegale voordelen in.
Byebye bedrijfswagen, tankkaart, gsm- en internetabonnement, maaltijdcheques, ecocheques, groepsverzekering en what not.
Hallo loon op basis van een barema en hospitalisatieverzekering, meer niet.
Maar ook hallo prikklok, overuren , gezonde work-life balance en veel meer vakantie.


2,5 jaar later heb ik ook hier veel bijgeleerd. En hoewel het hier niet slecht is (elk huisje z'n kruisje, nietwaar?), waag ik mij toch weer aan een sprong in het duister. Linked'in, is het een vloek of een zegen?
Vanaf augustus ga ik werken voor een vzw die actief is in Zuid-Oost-Vlaanderen (jaja, mijn "nieuwe" streek en dus ook 1 van de redenen dat het mij aantrok!). De vereniging focust op zorginnovatie en zet mee de schouders onder projecten in de zorg die een antwoord proberen te bieden op toekomstige uitdagingen. Denk maar aan de vergrijzing van de bevolking, bijvoorbeeld.
Niet alleen zie ik het inhoudelijk volledig zitten, maar de functie biedt mij ook veel voordelen voor het o zo belangrijke evenwicht tussen werk en privé. Thuis werken, zelf je werk en je uren bepalen, actief zijn in de streek waar je woont,... Binnen 15 maanden hebben wij een schoolgaande dochter en dat speelt natuurlijk mee. De jobswitch had dus ook een jaartje later gemogen van mij, maar zo'n zaken heb je nu eenmaal niet in de hand.

Moraal van mijn verhaal: wat ik echt belangrijk vind in het leven, is mijn gezin, mijn thuis, mijn familie, mijn vrienden, de momenten dat ik echt kan genieten van het leven, of dat nu grote gebeurtenissen of kleine alledaagse dingen zijn.
Om het leven dat ik nu leid te kunnen leiden, moet er natuurlijk ook gewerkt worden, zodat er geld in het laatje komt. Noodzakelijk kwaad is een groot woord, maar ik zal vermoedelijk nooit die persoon zijn die met haar passie haar brood verdient. En dat is OK, het leven loopt nu eenmaal zoals het loopt. Ik werk om te leven en niet omgekeerd.
Wél vind ik het belangrijk dat je je job graag doet en je het gevoel hebt dat je jezelf nuttig maakt. 5 dagen in de week de uren van de dag zitten aftellen, no thanks! Stel je voor... Mijn nakende carrièremove (haha) is in dat opzicht zeker een goede zet. Ik heb er alvast enorm veel zin in!

Het zijn dus best wel spannende tijden voor mij. Ik probeer alles zo goed mogelijk af te ronden en steek dus veel tandjes bij. De dagen en weken vliegen voorbij. Nog 9 werkdagen te gaan en nog veel te veel te doen! 18 juli gaat mijn verlof in en 4 augustus neem ik een nieuwe start.

Keep you posted, wou ik schrijven, maar dat is niet helemaal juist. Ik blog normaalgezien niet over mijn werk, of toch nauwelijks. Maar af en toe zal er wel eens iets binnensluipen, we zien wel hoe het loopt!

1 opmerking:

  1. Hej Celine, boeiende post en veel succes op je nieuwe job! en ik denk niet dat je de enige bent die niet weet waar ze gaat uitkomen of denkt van waar ben ik in hemelsnaam mee bezig?! En wat is ambitieus zijn? altijd leuk om het ook eens van iemand anders te lezen :)

    BeantwoordenVerwijderen