Keukenprinses? #boostyourpositivity

Het zal de opmerkzame lezer al opgevallen zijn: het gaat op deze blog zelden of nooit over koken. Daar is een eenvoudige verklaring voor.

Ik kook niet zo graag.

There, I said it.

Het is geen geheim, maar het blijft wel een eerder zeldzaam fenomeen binnen de blogwereld, zo lijkt het toch.

Pas op, ik kan best wel wat lekkers op tafel toveren. Heel gewone kost of eens een "spécialleke", het kan allemaal. Maar ik schep over het algemeen weinig plezier in koken. Ik weet ook niet hoe dat komt, ik ben gewoon liever met andere dingen bezig dan achter het fornuis te staan. Te onrustige geest, of zoiets?

Godzijdank voorzag het universum mij in een man die wél graag kookt en dat ook heel goed kan. Hij is ook veel creatiever in de keuken dan ik!

Wanneer er thuis gekookt wordt (wij eten soms ook gewoon soep/boterhammen/slaatje 's avonds), staat er bij ons dus meestal een keukenprins achter het fornuis. Intussen ontferm ik mij over Joanna of doe ik wat andere huishoudelijke taakjes.

Er zijn echter 2 zaken die ik wél bijna altijd zelf maak.

1. Soep

Sinds onze bio-pakketten hebben wij bijna altijd verse soep van seizoensgroenten in huis. Het is lekker en gezond en Joanna is er echt dol op. Gezien ik vaak van thuis uit werk, zet ik zo'n pot soep meestal op tijdens mijn middagpauze. Ik vind dat aangenamer dan 's avonds nog groenten te moeten zitten snijden. Ik ben dus de soepmadam in huis!

2. Spaghettisaus

Gewone bolognesesaus. Het recept neerpennen lijkt mij op het eerste zicht absurd, maar gezien ieder er z'n eigen twist aan geeft, hierbij dus toch hoe ik het aanpak...
Ik gebruik ajuin, wortel, paprika, courgette en tomatenblokjes uit blik. Ik kap ze ook in die volgorde in de pot en laat telkens wat stoven. Champignons bak ik eerst apart alvorens ze erbij te smijten. Idem met gehakt, tenzij ik de vegetarische variant maak natuurlijk. 
Ik kruid met peper, zout, Provencaalse kruidenmix en spaghettikruiden. Ik kruid van in het begin heel sterk af, zodra de ajuintjes stoven. Zo neemt de olijfolie de smaken goed op. Wanneer alles in de pot zit, kruid ik nog bij en laat ik pruttelen. 
Easy peasy!
Gewoonlijk maak ik genoeg voor een gans leger, zodat er ook een paar potten in de diepvries belanden. Lekker handig als het eens snel moet gaan of we allebei geen zin hebben om te koken na een lange werkdag.

Veel meer vrees ik niet te kunnen delen met jullie over mijn leven in de keuken.
Al een geluk dat er zoiets bestaat als de #boostyourpositivity challenge, anders had ik hier nooit ook maar iets dat op een recept lijkt gepost!

Note to self #boostyourpositivity

Ik heb besloten mee te doen, of toch voor zover het mij lukt, aan de #boostyourpositivity challenge van Lilith.

De eerste uitdaging vind ik alvast een tofke: schrijf een brief aan je zestienjarige zelf, met focus op de thema's inner en self.
A challenge indeed!

Ik schrijf het in de spreektaal van mijn 16-jarige ik, kwestie van mij wat in te leven.
Hier gaan we...


Beste Céline,

Ik ben intussen bijna dubbel zo oud als gij nu zijt, dus ik denk dat het tijd is dat wij elkaar eens spreken, gij en ik. 
Of schrijven.
Of dat ik u schrijf, in elk geval.
Wij lijken namelijk goed op elkaar, al zijn er enkele opmerkelijke verschillen ook.

Wij zijn allebei vree ongeduldig, maar ik ben ouder en wijzer en dus toch een stuk geduldiger dan gij. Ik weet dat het leven niet rap genoeg kan gaan voor u, maar geloof mij, het leven gaat feitelijk té rap. Dat zult ge nog wel merken later. Dus probeer alstublieft wat geduldiger te zijn. In zowat alles. Ik kan het niet genoeg herhalen. 

We vinden onszelf allebei niet van de mooiste, maar ik heb daar intussen veel minder last van dan gij. Als tiener is dat natuurlijk niet abnormaal, dat ge daarmee bezig zijt. Maar neem 1 ding van mij aan: ge zijt echt niet zo lelijk als ge denkt en ja, ge gaat nog aan een lief geraken. Meer dan 1 zelfs. Kop op en schouders achteruit, wat zelfvertrouwen doet veel!

We wentelen ons graag in zelfmedelijden. Met het enige verschil dat ik dat intussen ook effectief beséf. Doe nog maar efkes, ge moogt op diene leeftijd. Maar probeer daar later alstublieft wat meer boven te staan. Het zou uw bijna 32-jarige zelve ook deugd doen, dus als ge haar antwoordt, wilt ge dat erbij schrijven?

We zijn redelijk gedecideerd, vind ik. We proberen onze keuzes altijd goed te staven en zo weinig mogelijk spijt te hebben van wat we doen. Blijf dat zo doen, ook bij de moeilijke keuzes in het leven die nog gaan komen, te beginnen met uw hogere studies. Wees niet bang, gelijk wat ge kiest, ge komt wel terecht! 

Wij zijn feitelijk brave meiskes. Ook op dit moment, midden in uw puberteit, zijt gij toch wel een braafke. Daar is niets mis mee. Ge zult de komende jaren nog serieus uit uw schulp komen en wat schade inhalen, gelijk ze zeggen. Ge gaat wilde studentenjaren beleven en er volop van genieten en ge hebt gelijk! Die jaren komen nooit meer terug, dat ge ongestraft tot een kot in de nacht kunt uitzitten en zuipen en ge daar de volgende dag met moeite iets van ziet of voelt. Ma vent, gij gaat da wijs vinden! 

Maar in de fond zijn en blijven wij dus altijd brave meiskes. En brave meiskes zien ook wel eens af. Uw eerste lief gaat uw hart breken en da gaat vree veel zeer doen maar achteraf gaat ge beseffen dat het toch "not meant to be" was en gaat ge daar sterker en wijzer uitkomen. Ge gaat meer weten wat ge wilt in de liefde en ge gaat dat een paar jaar later ook vinden. So it's all for the better.

Ge gaat nog wel zo'n paar periodes van loutering doormaken later, maar als het erop aankomt, zijt gij eigenlijk nen dikke pietzak. Tegen dat ge dubbel zo oud zijt als nu, hebt gij nog geen échte miserie meegemaakt in uw leven. Niet gelijk sommige anderen miserie kennen. Ge gaat soms afgezien hebben en ge gaat afscheid moeten nemen van een paar mensen die ge graag ziet, maar zo gaat het leven nu eenmaal. Ge gaat omringd zijn met mensen die u graag zien en die gij graag ziet, en daar draait het toch allemaal om hé. Gij zijt dus nen chancaar. Ge gaat dat niet altijd beseffen en dat moet ook niet, maar sta daar toch af en toe eens bij stil. Relativeren is een schone deugd!

'k Wil graag nog wat tips meegeven:

• Bezoek uw grootouders wat meer en knuffel ze wat meer. Ze zullen er niet altijd zijn.
• Wees voor uw zus gewoon de zus die ze nodig heeft. Ge moet niet proberen haar te overtroeven zoals alleen een grote zus dat kan, want dat helpt niet, dat is gewoon irritant.
• Sport wat meer later, zo rond uw dertigste. En snoep wat minder!
• Zijt nie zo streng voor uzelf.
• Maak het uw ouders niet moeilijker dan het al is. Ge zult zelf ooit mama worden (tegen uw verwachtingen in, I know) en ge zult inzien dat ge dikke hoerenchance hebt gehad met de 2 ouders die het universum u geschonken heeft.
• Toon aan de mensen wat meer dat ge ze graag ziet. Dat is niet zo moeilijk als het lijkt. 
• Blijf altijd uzelf, ge zijt goed gelijk ge zijt. 
• Geniet mega hard van al die vakantie, want binnen een paar jaar is dat voorgoed gedaan!

Ik zal afsluiten met een geheimke: binnen een jaar krijgt ge uw eerste echte kus én uw eerste lief, en daarbij dan ook sebiet die extra portie zelfvertrouwen die ge nodig hebt. 

Goed hé! 

Ik schrijf wel nog eens, binnen een jaar of 16 ;-)

Dikke kus,

Céline

30 willekeurige weetjes over mijzelf

1. Ik hou niet van het gevoel van regendruppels op mijn hoofd, ik krijg daar de kriebels van.
2. Toen ik 16 was, dacht ik dat ik nooit aan een lief zou geraken.
3. Bij elke grote verandering in mijn leven, moet ik ook altijd van kapsel veranderen. Dat hoort zo.
4. Ik ben in de winter altijd een beetje statisch geladen. 
5. Mijn haar is in de winter altijd gigantisch statisch geladen, tot mijn grote ergernis.

 

6. Als ik in de winkel aan de kassa sta, moet ik mij altijd inhouden om snoep te kopen, bij voorkeur zure matten. Dat lukt niet altijd.
7. Ik hoor Selah Sue écht niet graag zingen.
8. Als ik de lotto zou winnen, dan zou ik met mijn gezin de wereld willen rondtrekken.
9. Ik speel nooit op de lotto.
10. Ik ben naar mijn eigen goesting wat te snel afgunstig en heb wat te snel zelfmedelijden.
11. Mijn lievelingsspeeltuig is een schommel. Is, ja, nu ook nog.
12. Ik shop weinig online en nog minder voor mezelf. Ik zie wat ik koop liever eerst in het echt.
13. Ik bel niet graag. 90% van mijn privé-telefoontjes zijn naar mijn lief, mijn ouders, mijn zus en mijn oma. Geef mij maar geschreven tekst, of beter nog, persoonlijke ontmoetingen.
14. Een hamburger van de Quick of de Mc Donalds, dat kan mij echt smaken.
15. Ik heb een doos vol nagellak in mijn ijskast staan, maar ben te lui om daar tijd in te steken.
16. Toen ik 25 was, wilde ik geen kinderen.
17. Toen ik 26 was, wilde ik wel kinderen. Omdat ik hun vader had leren kennen.
18. Toen ik 29 was en een kersverse moeder, was ik de eerste maanden bang dan mijn 25-jarige ik gelijk had. Dat blijkt intussen gelukkig niet zo. Ik zou voor geen geld van de wereld ooit nog geen kinderen willen.

19. Ik was het allereerste kindje op de lagere school met een vaste beugel en dus een hele bezienswaardigheid. Ik was ook de allereerste tiener op de middelbare school wiens "blokjes" er eindelijk af mochten (na meer dan 2 jaar). Ha!
20. Ik eet niet graag fruityoghurt met stukjes in.
21. Ik eet ook niet graag bananen omdat dat vieze geluiden maakt en zo melig en plakkerig is.
22. Ik wil heel graag ooit eens skydiven.
23. Ik moet om de zoveel tijd eens naar zee. Als het te lang geleden is, word ik ambetant. Het is alweer lang geleden...

24. Ik vind de vaatwas zowat de beste uitvinding ooit.
25. Ik slaap het best op mijn buik maar mijn kapotte rug vindt dat helaas niet leuk.
26. Ik praat vaak tegen mezelf wanneer ik werk.
27. Ik draag schoenmaat 40. Als tiener vond ik dat vreselijk, nu vind ik dat helemaal OK.
28. Wat ik nooit OK zal vinden, is mijn huid, vooral mijn gezicht dan. Mijn eeuwige frustratie.
29. Ik heb het heel snel koud, maar in de zomerzon heb ik het heel snel te warm. Beats me.
30. Ik ben echt altijd blij als het sneeuwt. Zelfs als het hele land dan plat ligt en ik zelf ook de baan op moet. Ik ben dus heel blij vandaag: vrijdag & sneeuw, woehoew!

Mijn doodgewone dingen

Toen ik vorige week de doodgewone dingen van Lilith las, besloot ik meteen die van mij ook te delen. Ik heb er eindelijk een vrij momentje voor gevonden, iets wat doodgewoon lijkt maar het niet is ;-)


De titel van mijn blog - het leven zoals het is - liegt er niet om: het gaat hier quasi altijd over doodgewone dingen. Meestal de fijne, soms ook wel de minder fijne.
Mijn hele blog is eigenlijk doodgewoon. Saai misschien voor sommigen, maar voor mij is elk schrijfsel iets wat ik óf wil delen óf wil bijhouden voor mezelf.


Maar nu terug naar de kern van de zaak. Ik probeer wat dingen neer te pennen die nog niet aan bod zijn gekomen op mijn blog, of toch nog niet vaak.


Hierbij dus mijn doodgewone dingen die mijn hart doen zingen...

• een regenboog
• een lekkere chai latte
• een was draaien en drogen zonder weeskous
• op een zondag zonder plannen 'op den bots' vertrekken om pas 10 uren later compleet voldaan terug thuis te komen
• op een zondag zonder plannen ook effectief niets doen en je daar niet schuldig over voelen
• Joanna een nieuw - voor ons onbekend - woord horen zeggen en samen met haar ontdekken wat ze bedoelt door in boekjes te kijken en het haar te laten aanduiden
• laat in de solden nog een topstuk scoren
• luisteren naar mijn lief die vol enthousiasme over zijn werk vertelt
• een meezinger horen in de auto en gewoon gáán
• hangen met vriendinnen en kletsen over belangrijke en onbelangrijke dingen en soms ook gewoon wat stil kunnen zijn samen
• een goeie ouwe Disney film kijken - denk aan De Kleine Zeemeermin, Belle & het Beest, Aladdin, De Leeuwenkoning - en de liedjes keihard van a tot z meezingen. En dan wenen omdat het zo mooi is
• wenen omdat iets - gelijk wat - mooi is
• boodschappen doen en uitkomen op een perfect rond bedrag aan de kassa
• getuige zijn van de liefde van mijn ouders voor mijn kind, en omgekeerd
• bij uitbreiding: de vader-dochter relatie hier in huis
• die paar minuutjes per dag dat ik op mijn gemak Joanna's outfit sta uit te kiezen
• een lekker warme badkamer
• bij uitbreiding: het moment dat je in een warm bad gaat zitten en je even naar adem hapt - of 'oe oe oe' piept - omdat het zo heet voelt
• moelleux au chocolat, gelijk waar en gelijk wanneer
• de geuren van de Provence in de zomer: zon, lavendel, rosé en zonnecrème
• als tegenhanger, dé 2 geuren van winter en Kerst voor mij: kaneel en een opgebrande lucifer
• croissants
• een glas cava of wijn op vrijdagavond omdat je het zo hard verdiend hebt
• een nummer van Bruce Springsteen
• Joanna die danst en zingt, ook als ze denkt dat niemand het ziet of hoort
• die ene krul in mijn lief zijn haar
• hoe mijn zus en ik elkaar nog altijd met 1 woord of blik verstaan, vaak gevolgd door gigantisch veel gegiechel
• vaststellen dat ik kan blijven schrijven aan mijn lijstje van doodgewone dingen die mijn hart doen zingen en daar erg dankbaar voor zijn

Misschien een blogrubriekje om af en toe te laten terugkeren?

Koekenbak

Joanna heeft de eerste microbes van 2015 verslagen.
Het was meteen een serieus gevecht, ze is toch een week ziek geweest en een ziekenhuisopname leek even niet ver weg. Maar wij gooiden wat stevige medicatie en veel liefde in de strijd, waardoor het helemaal goed kwam.
We kunnen ons terug concentreren op bijslapen en vreselijk veel hout vasthouden dat ze toch eventjes gezond blijft.

Intussen voelen wij allebei een goeie valling opkomen, hoe zou dat komen?

Soit, zondag was voor de verandering eens een echte rustdag bij ons, een welkome afwisseling.
Wat moet een mens toch doen met zo'n ganse dag vrije tijd?

Toveren!

Of daar leek het toch op voor Joanna.

Samen koekjes bakken, magisch was het voor haar.
Grote oogjes en open mondje, wat gebeurt hier toch?
Beetje deeg mogen kneden en roeren. Echt koken (en knoeien), hoera!
En dan koekjes mogen prikken uit het deeg. Feest! We moeten ons wel eens wat leuke vormpjes aanschaffen...

Vervolgens kijken in de oven naar de koekjes die bakken en uitgebreid vertellen aan mama en papa dat we moeten oppassen want dat de oven warm is ("ai!").
En tenslotte, uiteraard, smullen maar.

Voor herhaling vatbaar!
Als we ooit nog eens - geheel per ongeluk - wat vrije tijd op overschot hebben.

Picture perfect

Nu de nieuwjaarswensen achter de rug zijn en alles terug z'n gewone gangetje gaat, is het ook voor mij back to business. Over naar de orde van de dag.

Al lukt dat laatste precies niet op alle vlakken.

Daar waar ik normaalgezien van elke belevenis in mijn dag 10 foto's trek, lijk ik de laatste tijd wel te vergeten dat ik altijd een camera binnen handbereik heb. Ik prent mijzelf elke avond, tijdens een rustig moment, in om terug meer naar mijn camera te grijpen, en dan vergeet ik het de volgende dag weer. Gek hé.

En het is niet dat er niets te fotograferen valt!

Mijn enige voornemen voor 2015 lukt voorlopig goed, we gingen dit weekend alweer zwemmen met Joanna. Onze kleine durfal steekt grotere jongens de loef af en geniet van de waterpret dat het een lieve lust is. Intussen zit ze, na 1 week bij de onthaalmoeder, helaas alweer opgescheept met hoest en koorts, maar dat terzijde...

Nu ja, een zwembad is niet meteen de ideale omgeving om je smartphone bij de hand te houden, dus dat kan ik mijzelf nog vergeven.
Maar er waren tal van andere fotowaardige gelegenheden de voorbije dagen!

Oudejaarsavond bijvoorbeeld! 

Dat moet toch op de gevoelige plaat worden vastgelegd! Ik heb een paar foto's maar geen enkele geslaagde. Ik had ook geen zin er moeite voor te doen, het was te plezant ;-)

Nieuwjaarsdag met de familie. Cadeautjes openen. Algemene gezelligheid. 

Perfecte gelegenheid!

Pannenkoekennamiddag met vrienden. 

Ideaal voor wat leuke kinderfoto's.

Namiddagje thee drinken bij mijn bestie. 

Onnozele selfies hadden ons deel kunnen geweest zijn.

Nieuwjaarsreceptie in ons dorp, in het Oud Klooster (bedankt Erwin en Sabine!). 

Een sfeerfoto voor bij dit bericht heb ik dus niet.

Tijd om mij te herpakken!
Nog gelegenheid genoeg deze maand: een nieuwjaarsfeest, een brunch, een etentje, bezoek van vrienden, het lichtfestival in Gent,...
En niet te vergeten, altijd een peuter van bijna 2 in de buurt die te fotogeniek is voor woorden.

Zeg nu zelf...

"Toon je tandjes"

"Steek je tong uit"

15 wensen voor 2015

Vorig jaar wenste ik iedereen meer tijd toe. Ik hoop dus dat 2014 jullie wat tijd heeft kunnen brengen die jullie zelf naar believen konden besteden!

Voor 2015 wens ik iedereen eigenlijk nóg meer tijd toe, want het blijft precies wel een actueel onderwerp (zie ook de ploetermoederdebatten nog niet zo lang geleden). 
Maar ik ga jullie uiteraard niet enkel opzadelen met tweedehandse wensen voor het nieuwe jaar!

Ik wens jullie...

... een open blik

... een warme thuis

... een spannend avontuur

... een liefdevolle knuffel

... een schoon lief

... een nieuwe uitdaging

... een redder in nood

... een gezondheid in topconditie

... een aanstekelijke lach

... een emotionele traan

... een luisterend oor

... een vette knipoog

... een swingende dans

... een winnend lotto-biljet

... een onvoorwaardelijke liefde

Ik las de laatste dagen al een paar keer het volgende:

Ziehier mijn cliché repliek:

Enjoy!