Vermoeidheid is een vuil beestje.
Bij mij kan dat lelijk huishouden in mijn hoofd. Alles lijkt moeilijker, lastiger, erger,... wanneer ik zo vermoeid ben zoals nu.
Bij mij kan dat lelijk huishouden in mijn hoofd. Alles lijkt moeilijker, lastiger, erger,... wanneer ik zo vermoeid ben zoals nu.
Ik moet het onder ogen zien, ik heb een zwak gestel. Ik heb veel rust nodig, wil ik goed functioneren (zowel lichamelijk als mentaal). Veel meer dan ik momenteel heb.
Met rust bedoel ik vooral slaap, gezien ik niet het type ben dat overdag gewoon lekker wat kan rusten. Daar ben ik dan weer te onrustig voor, ha!
Foutje van moeder natuur in dit geval: ik ben een heel slechte slaper. Maar dat wist u al en daar heb ik onder normale omstandigheden ook niet zo veel last van.
Normale omstandigheden, daarmee bedoel ik dat het leven z'n gangetje gaat en ik overdag wakker en actief ben en ik 's nachts rustig kan slapen (minimum 7 uren, liefst 8 en idealiter 9...)
De voorbije week waren de omstandigheden NIET normaal, zeg ik u.
Zoals daar zijn:
Zoals daar zijn:
- een zieke kleuter die niet weet waar gekropen van de koorts. Ook 's nachts en met nurofen.
- een zieke kleuter die zichzelf constant wakker hoest.
- een zieke kleuter die om 3u 's nachts verkondigt dat ze wakker is en graag naar beneden wil. En effectief aan de trap gaat staan.
- een zieke kleuter die bij ons in bed komt liggen hoesten en snotteren en wriemelen van de koorts.
- een kleine baby die, wanneer de zieke kleuter tegen de ochtend eindelijk terug wat in slaap gesukkeld is, wakker wordt om te eten. Zodat moeder eigenlijk al wakker is sinds 3u (en pas rond middernacht sliep) en dat zo een paar nachten op rij.
- alleen thuis zitten met een zieke kleuter (die niet kan slapen) en een kleine baby die overdag bijna non-stop entertainment nodig heeft. En nog altijd worstelt met haar vertering.
- zelf wakker liggen van de buik- en rugpijn na het plaatsen van een hormonenspiraaltje. Je kan daar "wat last" van hebben, wat zich in mijn geval uiteraard vertaalt naar echt veel pijn. In die mate dat ik de maximale dosis nurofen slikte en nog altijd pijn had. Dat is intussen gelukkig beter.
- zelf wakker liggen van het feit dat de kleine baby opnieuw wat snot en slijm heeft en dus als de dood zijn dat de zieke kleuter haar zou besmetten. En ik met 2 zieke kinders zou zitten, waarvan 1 baby van 2 maanden. Ik liet Joanna niet in Ellie's buurt komen, waste als een bezetene mijn handen en gebruikte aan de lopende band van die alcoholische handontsmetting. Het gevaar lijkt intussen geweken, maar ik blijf op mijn hoede.
- zelf wakker liggen van het feit dat de zieke kleuter haar eerste schooloptreden moet missen. I know, I know, er komen nog veel optredens die ze zich ook effectief zal herinneren, maar toch vind ik het doodjammer. De school voert dit weekend voor het eerst een Kerstmusical op en er is vandaag een aparte voorstelling voor de grootouders in plaats van het klassieke grootouderfeest in november. Dus voor hen vind ik het dubbel zo erg.
- een kleine baby die nogal fel reageert op haar eerste prikjes. Met veel huilen en wat koorts. En slecht eten. Ook dat nog!
Ik weet het.
Het passeert allemaal en na regen komt zonneschijn en er is licht aan het einde van de tunnel en zo en binnenkort is het alweer allemaal vergeten.
Het passeert allemaal en na regen komt zonneschijn en er is licht aan het einde van de tunnel en zo en binnenkort is het alweer allemaal vergeten.
Maar dat neemt niet weg dat week 9 was wat ze was. Ellende dus.
Ik kan er ook niet aan doen!
Op naar een betere week!
1 ding is wel zeker, ik moet iets proberen doen aan die vermoeidheid want dat is aan het escaleren. Grootouders kwamen mij deze week af en toe bijstaan zodat ik even wat kon slapen. Dat scheelt. En in de kerstvakantie zijn we weer met 2 thuis, dat scheelt ook. Verder hoop ik vurig dat Joanna na deze episode een tijdje kiemvrij blijft zodat ze weer het klokje rond slaapt en dat Ellie haar nachten effectief 's nachts leert slapen. We zijn opnieuw volop bezig met verschuiven (poging 1 gestaakt wegens te moe) en deze keer lijkt het wel te lukken.
1 ding is wel zeker, ik moet iets proberen doen aan die vermoeidheid want dat is aan het escaleren. Grootouders kwamen mij deze week af en toe bijstaan zodat ik even wat kon slapen. Dat scheelt. En in de kerstvakantie zijn we weer met 2 thuis, dat scheelt ook. Verder hoop ik vurig dat Joanna na deze episode een tijdje kiemvrij blijft zodat ze weer het klokje rond slaapt en dat Ellie haar nachten effectief 's nachts leert slapen. We zijn opnieuw volop bezig met verschuiven (poging 1 gestaakt wegens te moe) en deze keer lijkt het wel te lukken.
Slapen van 23u tot 7u zonder te moeten opstaan, stel je voor zeg!
Mooie toekomstmuziek hé ;-)
De week begon nochtans goed, op de schoot van Sinterklaas |
ik duim voor een vlottere week 10 Celine! Altijd leuk om je updates te lezen...
BeantwoordenVerwijderenDag Céline, ik lees al een tijdje mee en geniet van je schrijfsels.
BeantwoordenVerwijderenOmdat ik zelf nogal wat ervaring heb met snotterige kleuters wil ik je graag een tip meegeven die wij kregen van de ademhalingskinesist: koop een leeg plastic flesje bij de apotheker met zo'n rode dop: het ziet eruit als een oud merchurochrome-flesje, maar dan leeg obviously (met deze uitleg weet de apotheker wat je bedoelt :-)), koop ook een literfles Natriumchloride, dit is fysiologisch serum (maar dan veel goedkoper dan die afzonderlijke ampules!). Vul het flesje en laat je kind boven het bad staan of de douche. Draai het hoofdje naar rechts en laat het flesje zachtjes leeglopen door het bovenste neusgaatje. Het serum komt er uiteraard door het andere neusgaatje uit, samen met meer snot dan je ooit voor mogelijk had gehouden :-).
Het is naar mijn ervaring, de meest efficiënte manier om te vermijden dat het snot zakt en zo telkens weer voor bronchitis of andere onaangename luchtwegtoestanden zorgt.
Aangenaam vinden ze het natuurlijk niet in het begin, maar bij mijn 4-jarige prinses is het al zo'n 2 jaar standard procedure 's morgens en 's avonds in de herfst en winter, net als tandenpoetsen en ze doet er nooit moeilijk over.
Hopelijk ben je er iets mee!
Waw, dat klinkt inderdaad erg efficiënt! Hoe we haar de eerste keer zo ver moeten krijgen om dat te laten doen, daar moet ik nog even over denken ;-)
VerwijderenBedankt!!
Tja, eerst was dat hier ook in semi-houdgreep hoor, in het begin deden we het zoals bij de kinesist al liggend, met een handdoek rond de armpjes. Nadeel is dan wel dat je meer (hand)doeken vuil maakt dus een pak meer was hebt.Succes :-)
BeantwoordenVerwijderenDag Céline, ik lees hier ook al een tijdje mee en ik neem nu toch ook even de tijd om te reageren. Ik zit zelf namelijk in week 11 van de baby (een zoon met koemelkallergie :-)) en ik heb ook een kleuter (een dochter) in huis die ongeveer even oud is als Joanna. Hier zijn ze allebei ziek geweest, ook de baby dus, maar hij is er gelukkig goed door gekomen. Ik weet dus wel een beetje wat je meemaakt. Ik ben zelf gisteren ook tot de vaststelling gekomen dat ik er een beetje begin door te zitten, vooral omdat de nachten hier nog helemaal niet vlot verlopen. Ben nieuwsgierig naar de vitaminen die je gebruikt, denk je dat ik die ook zou kunnen combineren met borstvoeding? Nog veel succes daar, hopelijk voelt iedereen zich daar snel wat beter en krijg jij toch binnenkort de broodnodige rust. Succes ook met de namiddagen (of volle dagen) kleuter en baby samen waar jij er alleen voor staat, dat vind ik zelf de moeilijkste momenten.
BeantwoordenVerwijderenDag Carolien,
Verwijderenik vind het zelf altijd fijn om te merken dat er nog mensen in hetzelfde schuitje zitten ;-) Gedeelde smart is halve smart, nietwaar? Niet dat het allemaal smart is natuurlijk, maar er zijn inderdaad veel lastige momenten deze periode hé. Vermoeidheid, microbes en dan nog die donkere dagen... En dan heb ik nog het geluk dat de nachten relatief goed gaan (als iedereen gezond is, wel te verstaan ;-)).
Tonixx plus: ik ben er wel tevreden van, ik merk echt een verschil. Of je het mag nemen tijdens borstvoeding, dat weet ik niet met zekerheid te zeggen. Op de verpakking staat niets vermeld, je vraag het best eens aan je apotheker.
Veeeeel succes verder, binnen enkele maanden is het alweer een gans ander verhaal, die wetenschap sterkt mij wel ;-)
Vele groetjes!
Inderdaad, zeker niet allemaal smart, maar soms toch behoorlijk lastig. Dit weekend was hier wel fijn met veel familiebezoekjes waardoor de kleuter van veel mensen onverdeelde aandacht kreeg, iets wat ze hier thuis de laatste tijd wel wat mist, en waardoor ik dan weer mijn volledige aandacht aan de zoon kon geven of gewoon op de zetel kon zitten met een boekske :-), iedereen gelukkig. Succes met de laatste schoolweek van dit jaar en hopelijk toch veel genietmomenten tijdens de kerstvakantie. En inderdaad, this too shall pass en volgend jaar met Kerstmis dan lopen die kleine baby's van vandaag al gewoon rond.
VerwijderenLeuke blog! Ik lees je graag & al helemaal sinds ik zelf mama ben geworden 😊 ik las trouwens dat jullie - met succes - de voedingen van Ellie verschoven hebben. Gezien mijn kleine jongen binnenkort naar de crèche gaat droom ik ook stilletjes van wat langere nachten. En dus ben ik heel benieuwd naar hoe jullie dat gedaan hebben om die voedingen op te schuiven.
BeantwoordenVerwijderenHoi Evi, ik denk dat het een verhaal is van "de aanhouder wint". Ellie kon wel al snel veel tijd laten tussen 2 voedingen: toen ze 4 weken was kon ze al 8 uren tussen laten, wat best wel straf is voor zo'n kleintje! We hebben dat niet gestuurd want in het begin gaf ik de flesjes op vraag, ze deed het uit zichzelf. Alleen was haar "nacht" van 19u-20u tot 3-4u 's nachts. Bij kind & gezin gaven ze aan: ofwel laatste flesje beetje bij beetje proberen opschuiven (dus rekken), ofwel gewoon telkens wakker maken rond 23u en de fles aanbieden. Dat laatste moet je wel zo'n week volhouden eer de baby went aan dat nieuwe "schema". We hebben het zo aangepakt (laatste flesje rekken leek mij onmenselijk, dan heeft dat kind zo'n honger en moet je die nog een kwartier of halfuur proberen sussen, zo zielig!) en inderdaad, dat werkte. Het is even tanden bijten want die eerste weken wil je alle slaap pakken die je kan krijgen: ik kroop gewoon ook om 20u in bed en sliep tot 3-4u, maar ik wou toch graag terug een iets normaler ritme. Omdat ik wist dat Ellie 8 uren kon tussen laten uit zichzelf, heb ik ook geprobeerd die nachten op te schuiven (ik zou het op zo'n jonge leeftijd nooit forceren indien ze zelf aangeeft dat ze 's nachts een fles wil). Dus ben ik haar consequent rond 23u beginnen wakker maken om te drinken. In het begin dronk ze maar een halve fles, dus moest ik er vaak rond 5u terug uit voor de volgende fles en was er dus van ritme weinig sprake (elke dag dronk ze op andere uren). Maar na enkele dagen leek haar lichaam/vertering er inderdaad aan te wennen en dronk ze ook die laatste fles goed. Eens die laatste en eerste fles ongeveer op een vast tijdstip zitten, komt de rest vanzelf in een mooi ritme. Nu drinkt ze dus om 7-11-15-19-23u (of toch ongeveer). Voor haar fles om 23u moeten we haar wel nog altijd wakker maken, vaak slaapt ze dan diep. Ik ververs dan eerst haar pamper zodat ze half wakker wordt en geef dan de fles. Meestal gaan haar oogjes zelfs niet open en kan ik haar na de fles (die ze de ene keer iets vlotter drinkt dan de andere keer wegens nog steeds wat last van de vertering) en na haar boertje direct terug in bed leggen. Ze komt wel nog altijd eens rond 3-4u, maar meestal moeten we dan maar 1 keer tutje insteken en slaapt ze verder tot 's morgens. Er zijn uiteraard ook nachten dat ze onrustiger is en vaker wakker wordt (het is tenslotte een baby hé), maar ik geef dan geen fles. Omdat ik weet dat ze zonder kan en omdat ik haar ritme niet wil verstoren. Ik heb ook nog nooit het gevoel gehad dat ze 's morgens echt uitgehongerd is. Ze groeit goed en is een heel tevreden baby zolang ze geen last heeft van krampjes en zo.
VerwijderenDus ik zou zeggen: gewoon proberen en zeker toch een paar dagen volhouden! Ieder kind is natuurlijk anders hé, bij mijn eerste was het een gans ander verhaal ;-)
Nog een tip: ik kruip nog altijd vaak rond 21u in bed en pik al 2 uurtjes slaap mee voor de fles van 23u. Ik zet dan gewoon mijn wekker. Dat scheelt echt vind ik. Op die manier ben ik relatief "uitgerust" (ben je dat ooit met zo'n kleine kindjes? ;-)) om overmorgen terug aan het werk te gaan en om mij ook eens een avondje uit te kunnen permitteren :-)
Veel succes ermee!!
Hey Céline, heel erg bedankt voor je uitgebreide antwoord & tips! Heel herkenbaar om te lezen dat Ellie haar nachten van 20h-21h tot 3-4h 's ochtends waren :-) Hier zijn de nachten van 21h tot 5h. Op zich geen probleem ware het niet dat hij binnenkort een eerste flesje moet drinken voor hij naar de crèche gaat en met een voedingspatroon van eten om de 3 à 4 uur is een eerste flesje om 5u dus niet ideaal. Anders mocht van mij voeden op zijn vraag gerust nog wat langer duren want na dat flesje om 5u valt hij meestal terug in slaap tot een uur of 8 - 9 en kom ik zelf dus best wel aan wat uren slaap :-) Tijd tussen flesjes rekken vind ik zelf beetje onmenselijk dus we gaan het eens proberen met het aanbieden van een flesje rond 23h.
VerwijderenHeel veel succes overmorgen!!