woensdag 29 juli 2015

Veel blabla #6

Joanna's goddelijke uitspraken en dito gewoontes: als ik ze niet opschrijf, vergeet ik ze! Want het gaat zo snel...
Dus is het niet voor u, dan wel voor mijzelf!
  • Als fervent tv-kijker (wij beperken dat natuurlijk!) maken volgende personages een belangrijk deel uit van haar leven: Bumba en Apu (Bumbalu), Baya de bij met Biyi (Willy) en Sip (Flip), Uki (ideaal voor het slapengaan), Tikke en Mimi Mouse (Micky en Minnie), en uiteraard "Autobus! Autobus!" (ellenlange youtube filmpjes met Engelstalige kinderliedjes die gewoonlijk beginnen met "The wheels of the bus", ze is er gek op.)
  • Joanna's favoriete liedje is "Altijd is Kortjakje ziek". In duizenden variaties: de gekende versie ("zondags gaat ze naar de kerk, boekje werk", zingt ze), maar ook de Engelse versie ("wikkel wikkel wikkel star", dankzij die befaamde autobus-youtube-filmpjes dus) en oneindig veel eigen versies met bestaande of verzonnen woorden. Heerlijk! Op nummer 2 staat trouwens "Slaap kindje slaap" dat ze ook al helemaal zelf zingt.
  • "Jaaaaa! Owkaaaaaay! Is toet!" (goed) wanneer we haar vragen iets te doen dat ze wel leuk vindt of soms ook gewoon tegen zichzelf of haar beestjes tijdens het spelen.
  • Die beestjes... Elke ochtend allemaal uit haar bed in een draagmand mee naar beneden en elke avond in de mand terug mee naar boven in haar bed. De draagmand staat hier gans de dag gewoon te staan, er wordt niet naar omgekeken. In de mand: Bumba, Baya de bij, Biyi, Nijsje (Nijntje), Beek (beer), Mammie (Bambi) en doekje (witte tetradoeken zijn haar trouwe knuffels sinds ze enkele weken oud was).
Ziehier "de mand". Staat ganse dag in de zetel.
  • "Nanna doen". Altijd en overal. Owee als iemand anders het dan doet. O-wee!
  • Ze erkent het bestaan van de letter "r" en doet haar best die nu te integreren in haar woordenschat. Op het einde van een woord lukt dat al aardig ("bekerrrr" met de Gentse r uiteraard), maar midden in een woord is het soms nog zoeken. Kwwwaan of kjaan = kraan. Ze komt er wel, het lukt af en toe al!
  • Een enthousiast kind van 2 iets "rustig" laten doen is een ware uitdaging. We probeerden het tot vervelens toe met "zachtjes!", wat heel lang niet in haar woordenboek stond. Nu wel en ze zegt het ook tegen ons als we te veel lawaai maken naar haar goesting. "Zatjes papa!" wanneer hij bijvoorbeeld in de keuken met potten en pannen rammelt.
  • Ze spreekt ook Frans.Vermits "zachtjes" het in het begin niet deed, schakelden mijn ouders over op "doucement!". Zegt ze nu ook. Met een licht Provençaals accent, luister zelf!

  • Ze telt tot 10 maar vergeet nog vaak de 4 en de 9. 5! en 10! is veel te leuk en de anticipatie is te groot. Dat moet sneller kunnen!
  • Ze kent de kleuren geel, groen, blauw, rood, roze en wit, zonder fouten. Paars en zwart beginnen te lukken, oranje en bruin volgen nog wel.
  • Dan zijn er nog de schattige vereenvoudigingen (trampoline = apien en mayonaise = naise, bijvoorbeeld) en de "foute blijvers": water = waakje, melk drinken = meng kikken, televisie = tisie, glijbaan = wiii, hond = woef. Deze verminderen langzaam maar zeker, zo is een paard sinds kort niet meer "iiii" maar een "paadje".
Het gaat in golven. Eerst zegt ze heel veel nieuwe dingen waar ik heel weinig van begrijp. Dan schaaft ze die nieuwe woordenschat bij en leer ik haar langzaam maar zeker verstaan. En dan komt er weer een nieuwe golf aan, zoals onlangs. Ze zegt dus weer heel veel nieuws, ik ben nog bezig met ontcijferen en dan ook verbeteren. Dat laatste gaat nu goed, gezien ze de woorden netjes kan herhalen zoals het moet.

Ik moet nu dus echt op mijn woorden letten. Zoals die keer dat ik mezelf vastreed in een file die ik had kunnen voorzien en er mij een "oh k*t!" ontsnapte. Die direct luidkeels werd herhaald van op de achterbank.
Oeps!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten