Hoe het mij verging zonder facebook

Even schetsen. Ik ben een actieve sociale media gebruikster: ik hou van het hele online gebeuren. Ik ben niet overal actief, want daar ben ik dan weer te lui voor. Ik kies heel bewust voor facebook, instagram en blog. Twitter is totaal mijn ding niet en hoewel ik het op pinterest wel fijn vertoeven vind, krijg ik het er niet ook nog bij in mijn drukke agenda. Ik stelde dit voorjaar echter vast dat mijn facebookgebruik te spuigaten uit liep: eindeloos gedachteloos scrollen, klikken, nog scrollen. Ik had het een beetje gehad en startte 2 maanden geleden een experiment: mijn persoonlijke facebook profiel tijdelijk deactiveren en enkel een pagina rond mijn blog in leven houden.

Ik voelde het al even aankomen maar vandaag hakte ik de knoop door: mijn facebook detox experiment zit erop.Ik heractiveer morgen mijn profiel. Waarom ik dat doe en hoe de voorbije 2 maanden mij bevallen zijn, lees je hieronder!

Wat ik niet gemist heb

• De dagelijkse overload aan (vaak nutteloze) informatie. Ik erger mij over het algemeen vaak aan "de media". Ik kijk geen tv, ik luister enkel naar de radio in de auto, wij zijn niet geabonneerd op kranten of tijdschriften en ik lees ze ook niet online. Maar ik klikte wel gedachteloos door op artikels wanneer ik ze in mijn facebook feed zag verschijnen en eigenlijk ergerde mij dat meer dan wat anders. Want vaak vind ik online nieuwsberichten inhoudsloos, zonder meerwaarde en sensatiebelust. Of wordt er op een bepaald thema of gebeurtenis oneindig doorgegaan, tot het zo uitgemolken is dat er hoegenaamd niets interessants meer aan is. Uiteraard controleer je uiteindelijk zelf wat in je feed verschijnt en wat niet. Dat ga ik in de toekomst dus ook beter doen en veel strenger op zijn. Lesje geleerd!

• De ongevraagde verzoeken om spelletjes te spelen en andere spam.
• Het tijdverlies. Ik spendeerde, puur uit gewoonte, veel tijd op facebook. Dat is mede de schuld van de smartphone en de facebook-app daarop. 's Avonds in de zetel en hup, die smartphone in de hand en scrollen maar. Wat een ongelooflijk nutteloos tijdverdrijf is dat eigenlijk. Ik wist dat uiteraard wel, maar ik moest voor mezelf echt die easy access wegnemen om niet telkens weer in dat patroon te vervallen.

• De goednieuwsshow. Hoe je het draait of keert, mensen zijn geneigd om daar op facebook aan mee te doen en het lijkt soms bijna een wedstrijd te worden. Uiteraard is het logisch dat je liever leuke, positieve momenten deelt. Maar ik ben meer van het principe "life is life" (ergo de naam van deze blog...) en kan mij soms wel ergeren aan overdreven happy happy fun fun feeds. In het echte leven zijn de gesprekken toch ook niet constant lachen, gieren, brullen en "kijk eens hoe goed ik het heb". Het kan soms deugd doen om ook minder goede ervaringen te delen, denk ik. Begrijp mij niet verkeerd, dat je niet al je bekommernissen, angsten, zorgen en tegenslagen zomaar online gooit, is uiteraard maar logisch! Doe ik ook niet. En alleen maar zagen en klagen, dat steekt ook snel tegen. Bij mij gaat het gewoon om een goed evenwicht en een realistische weergave van het echte leven. Iedereen post natuurlijk wat hij/zij wil, dit is gewoon puur mijn persoonlijke mening. Maar ik had er 2 maanden geleden even genoeg van. Ook omdat het bij mij op dat moment wat pompen of verzuipen was: ik had weinig boodschap aan het zeer benijdenswaardig online leven van anderen (wat niets zegt over wat zich achter de facebookschermen afspeelt hé! IK WEET DAT ;-)). Dus ik koos er bewust voor mij er even van af te sluiten en dat heeft mij deugd gedaan. Ik kan er nu ook terug tegen!

Wat ik wel gemist heb

• Het toevallig ontdekken van toffe evenementen waar je anders geen weet zou van hebben (ik heb gelukkig een wederhelft die wel gewoon actief is op facebook)
• Grappige dingen die je tegenkomt bij mensen die facebook slim en goed gebruiken
• Dat facebook mij herinnert aan verjaardagen. *Grijns* en sorry!

• Het "sociaal contact" met vrienden of kennissen die je in het echte leven weinig of niet ziet. Die zin klinkt om verschillende redenen heel fout, maar ik bedoel het goed hoor! Het is gewoon een realiteit dat het onmogelijk is om een even goed persoonlijk contact te onderhouden met al je vrienden en kennissen. Het is al zo moeilijk om op regelmatige basis af te spreken met de beste vrienden, laat staan met al onze andere sociale contacten! Via facebook blijf je toch wat op de hoogte van andermans leven en wordt ook vaak geluk en verdriet gedeeld. Proficiat wensen bij blije gebeurtenissen of sterkte wensen bij verlies, ook via facebook kan dat deugd doen. Ik was echt soms nieuwsgierig hoe het mensen zou vergaan waarmee het persoonlijk contact verwaterd is maar die ik wel nog in mijn hart draag. Ik kijk er dan ook naar uit die vorm van sociaal contact te herstellen. 

Wat ik geleerd heb

• Dat Instagram minstens zo verslavend kan zijn. Met dat verschil dat ik mij daar zelden of nooit aan erger. Ik blijf fan!

• Dat het niet zo is dat je totaal niet meer mee bent als je niet of facebook zit. 
• Dat ik dus ook absoluut niet aan fomo lijd. Dat wist ik eigenlijk al. Echt, couldn't care less: als er iets is dat ik echt moet weten, komt het wel tot bij mij. Daar heb je facebook niet voor nodig.
• Dat je met een facebookpagina zoals die van mijn blog wel zelf dingen de wereld kan insturen, maar je weinig terugkrijgt. Ik beheer die pagina met een nieuw persoonlijk profiel dat ik ervoor aanmaakte (dat moet van facebook, er moet een persoon achter de pagina zitten), dat ik heel sterk beveiligde en dat dus 0 vrienden heeft. Ik volgde met mijn eigen pagina een aantal andere pagina's die ik leuk of interessant vind, maar die feed komt niet spontaan (moet je zelf gaan opzoeken). Zo'n pagina is duidelijk aanvullend bedoeld bovenop een actief persoonlijk profiel. Ik zal die van mij dus ook in leven houden: bloggerelateerd posts zullen daarop verschijnen, persoonlijke zaken zijn opnieuw terug te vinden op mijn eigen profiel.

Wat ik deed met mijn gewonnen tijd

• Instagram beter leren kennen. Guilty as charged.
• Haken en beseffen hoezeer ik dat gemist had.
• Lezen: ik las een non-fictie boek waar ik later zeker nog eens over blog en raakte een heel eind weg in Us. En besefte opnieuw hoezeer ik dat gemist had.
• Sporten: minstens 3 keer per week deed ik 20 minuten spierversterkende oefeningen, in plaats van in de zetel "even" op facebook te zitten om dan zoveel tijd later plots te beseffen dat ik dringend naar bed moet wil ik de volgende dag deftig doorkomen.
• Nadenken over welke kleine of minder kleine lifehacks ik nog kan invoeren om mijn tijd beter en leuker te besteden ;-)

Samengevat: ik gebruik vanaf nu mijn persoonlijk profiel en mijn blogpagina naast elkaar. Ik kuis mijn feed op en ben daar niet meer laks in: ik wil enkel nog berichten zien die ik ook effectief WIL zien. Ik klik niet meer door op dingen die mij eigenlijk niet interesseren. Ik grijp niet meer gedachteloos naar mijn smartphone om door mijn feed te scrollen terwijl ik veel nuttigere dingen zou kunnen doen. 

Einde experiment!