woensdag 8 januari 2014

Sleepless in Dikkele

Hoewel het niet mijn favoriete seizoen is, vind ik de winter wel iets hebben. Gezellige tijden rond het haardvuur, een rode neus van de koude (hoewel?), warme choco's en tassen thee, glühwein en irish coffees, het hele Kerstgebeuren, besneeuwde velden (waar blijven ze?), lekker vroeg in bed onder de warme dons met een goed boek, en ga zo maar even door.

Maar.

Een grote maar.
De winter brengt ook winterkwaaltjes met zich mee. Dat vertaalt zich zoals gewoonlijk voornamelijk in snot, maar dit jaar nog net iets meer dan anders.

Joanna is de snotkoningin thuis. Begin november had ze haar allereerste snotneusje (ze was toen al 7 maanden, dus we zijn lang gespaard gebleven!) en dat is sindsdien eigenlijk niet meer overgegaan. Waarschijnlijk zeer herkenbaar voor de ouders-lezers onder jullie en al bij al valt dat gesnotter tot nu toe goed mee, want echt ziek is ze er nog niet van geweest. 
Voorlopig toch, not jinxing it!
Ik ben zeer op mijn hoede, voor RSV en andere vuile beestjes.

De laatste dagen lijkt dat snot echter te zakken met als resultaat een hardnekkige hoest, bijna uitsluitend 's nachts. Zo hardnekkig dat ze zich wakker hoest. Klaarwakker. Waarna ze eerst begint te babbelen in haar bedje, om na een tijdje te beginnen neuten want alleen is maar alleen, waarna ze het uiteindelijk langzaam maar zeker op een krijsen zet want alleen is écht maar alleen. Wij hebben de voorbije 2 nachten in totaal een 7-tal uurtjes geslapen en het ongelukkig toeval wil dat wij eigenlijk alletwee veel slaap nodig hebben om deftig te functioneren... Nu ja, dat de slaap in kwaliteit en kwantiteit zwaar moet inboeten als je kinderen hebt, dat weet je op voorhand, so we deal with it. Maar dat gaat toch wel gepaard met (serieus veel) gevloek zo midden in de nacht, in the heat of the moment.

Doen slapen met een snotneus hadden we intussen al wat onder controle dankzij allerlei huis-, tuin- en keukenmiddeltjes, maar die blijken niet of nauwelijks te bestaan voor het doen slapen met een hoest. Helaas.

Dus we gaan dat anders oplossen. Als tegenwerken niet helpt, werken we gewoon mee. Wij kruipen vanavond tegelijk met Joanna in onze nest, want die eerste uren slaapt ze meestal ongestoord door, dus daar moeten we gewoon van mee profiteren. In slaap geraken om 20u30 zal geen probleem zijn, vermoed ik.

Hoest - Joanna: 1 - 0 met als gevolg Joanna - ouders: 1 - 0.
Joanna is baas. Voorlopig toch.

Vandaar waarschijnlijk dat ze tegenwoordig al dansend, zwaaiend en klappend door het leven gaat. Je zou voor minder, als je de baas bent!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten