dinsdag 27 december 2016

Brief aan 2016 en wensen voor 2017

Hallo 2016,
Hoi.

Excuse my French, maar WTF was dat zeg?

Ik heb het uiteraard over terrorisme, oorlog, vluchtelingen, Brexit, Trump en tig andere rampen van kleiner of groter formaat. Echt jong, het is erover. Ik hoop dat uw opvolger wat milder zal zijn voor ons...

Maar ik heb het ook over mijn eigen leventje. 
Want beste 2016, jij was... hoe zal ik het zeggen... van het goede teveel. 
Dat dekt de lading wel, meer woorden maak ik daar niet aan vuil.

En zo zal ik je ook herinneren, 2016, als het jaar van "dat was er echt over". Op alle vlakken. 
De goede zaken mogen zich uiteraard herhalen, maar de shitty stuff mogen wat vaker achterwege gelaten worden. Geef je dat alvast even mee aan 2017? Thanks.

Toch ook een woord van dank, want je zat uiteraard vol levenslessen. En je was het jaar waarin we onze jongste zagen evolueren van baby naar peuter, iets onbetaalbaar.
Maar als je het niet erg vindt, zwaai ik je binnenkort met veel plezier uit en verwelkom ik 2017 met open armen!

Bye now!


Tot daar mijn brief aan 2016.
En dan nu een dienstmededeling.

Bijna 2 maanden stil op de blog, dat heeft zo zijn redenen. Enerzijds, zie mijn brief: dat 'van het goede teveel' geldt zeker ook voor deze laatste weken. Er was gewoon echt geen tijd voor mijmeringen en het neerpennen daarvan. Anderzijds kriebelt het gewoon minder. Eerlijk is eerlijk. De goesting (of drang?) is een beetje weg, want anders had ik wel tijd gemaakt om te bloggen.

Daarom probeer ik in 2017 iets anders. Ik houd de Facebookpagina die bij deze blog hoort levendig(er) aan de hand van korte of middellange berichtjes en updates. Uiteindelijk zoek ik vooral een plek om leuke, grappige, ontroerende, lastige, droevige, boze en liefdevolle momenten uit ons alledaagse leventje neer te pennen en meteen ook te delen met wie het wil geweten hebben. De blog zelf gaat op een (heel) laag pitje. Geen lange mijmeringen of schrijfsels meer. Het is fijn geweest en ik heb het heel graag gedaan, maar ik voel dat het tijd is voor iets anders.

Over iets anders gesproken, ik wil ook nog even dit kwijt. Ik start 9 januari in een nieuwe functie bij een nieuwe werkgever en heb er heel veel zin in. Op tijd en stond hierover misschien eens iets op facebook, wie weet! De keuze hiervoor heeft echter implicaties op mijn recent opgestart bijberoepje, Apo'strof. Het aanbod en de werking daarvan zal ik moeten herzien in de loop van 2017. I go with the flow!



Voor 2017 wens ik jullie allen en de rest van de wereld mildheid, liefde, begrip, dialoog, openheid, menselijkheid. Hoewel ik soms begin te twijfelen of die laatste term anno 2016 nog wel de juiste betekenis draagt. Zucht. Let's not get into that.
Dat 2017 zalvend en vol hoop mag zijn. Vol leven, liefde en lachen. 

Op mijn eigen wenslijstje voor 2017 staat onder andere wat minder hectiek, wat minder rollercoaster en wat meer me-time & us-time. 
Er is ook 1 concreet voornemen: ik begin eindelijk opnieuw met yoga en/of pilates, nog even kijken wat het beste past in ons leventje. Want de rugspieren zijn duidelijk toe aan wat versterking, zo getuige de dagenlange verlammende aan-pijnstillers-ongevoelige pijn in mijn bovenrug tijdens mijn eerste week vakantie na het schilderen van 2 kamermuren. Don't ask. Veel tranen, wanhoop, zombietoestanden en ontstekingsremmers later, en vooral 2 osteopaatbezoeken later, is de pijn (zo goed als) onder controle en langzaam aan het wegtrekken. Halleluja.

Rest mij enkel nog jullie allen een vrolijk en feestelijk begin van het nieuwe jaar te wensen.
En voor wie het nog niet deed: volg deze blog op Facebook als je wil blijven meelezen! Er valt altijd wel iets te beleven hier in huis met een praatzieke kleuter en een puberende peuter, binnenkort terug meer daarover ;-)


Happy 2017!!!