vrijdag 17 januari 2014

Afwezig wegens ziekte

Het is al proper geweest deze week bij ons...

Woensdagavond, normaalgezien mijn blogmomentje, kreeg ik mij nu toch een hoofdpijnaanval. Echt waar nog nooit meegemaakt. Van de ene op de andere seconde, het overviel mij zodanig dat de tranen in mijn ogen schoten. Ik reed net Dikkele-dorp binnen, dus bijna thuis, gelukkig maar. Elke beweging was er te veel aan, mijn ganse schedel leek wel op ontploffen te staan. Migraine? I don't know. Ik ben dan maar vroeg gaan slapen. Wel ja, slapen, veel wakker worden en zo weinig mogelijk bewegen, want de hoofdpijn hield gewoon aan en ik stond er donderdagochtend dus ook mee op. En toen plots, zo snel als het gekomen was, was het voorbij. Ongelooflijk, ik kan het nog steeds niet verklaren, maar ik had niet veel tijd om er bij stil te staan...

In de loop van donderdagnacht moet het bij Joanna ook ergens fout zijn gegaan. Ze weigerde 's morgens haar fles (??? doet ze nooit!) dus we schotelden haar dan maar een boterhammetje voor, wat er normaalgezien altijd vlot ingaat, honger of niet. Nu at ze met moeite 3 brokjes, die er luttele minuten later weer uitkwamen. We dachten aan een buikvirusje, geen koorts, dus toch naar de onthaalmoeder.

Donderdagavond gingen we een hoopje ellende ophalen. Ze had niets kunnen binnenhouden en intussen had ze een heel erg ontstoken oog (het kind zag er niet uit, awawaw mijn moederhartje...). Daar waar ze anders begint te roepen en zwaaien van enthousiasme als we haar komen ophalen, kon er nu nauwelijks een glimlach af...
Een telefoontje later hadden we al een afspraak 's avonds in het ziekenhuis van Zottegem, bij onze kinderarts. Waar we bovendien nauwelijks hebben moeten wachten :-)
Verdict: een ooronsteking (? hadden wij niets van gemerkt) en een serieuze oogontsteking, die ondertussen in beide oogjes zat. Een baby kan blijkbaar braken van zowat elke ontsteking, dus dat hoeft niet persé een buikgriep of iets dergelijks te zijn. Valt ook weinig tegen te doen, gewoon zorgen dat ze voldoende drinkt. Wat voorlopig wel lijkt te lukken, water gaat er redelijk vlot in en blijft ook binnen, for now...
Intussen ook koorts beginnen maken natuurlijk, dat kon niet ontbreken.

Wij zijn dan met ons hoopje ellende naar huis gegaan, waar we uiteraard niet goed geslapen hebben, met als resultaat vanmorgen 3 hoopjes ellende. Oh, en oogzalf en -druppeltjes aan een baby geven, is ook funfunfun ;-)

En toch, in al haar miserie, lijkt ze nog net iets schattiger. Ze huilt nauwelijks, ze klaagt gewoon wat, en blijft lachen. Ze knuffelt zo nodig nog meer dan anders, wat gewoon puur genieten is, ziek of niet.


Wij gaan dus het weekend in als 3 hoopjes ellende en komen er hopelijk uit als 3 herboren mensen.
Keeping the faith!

1 opmerking: