Pyjama aan en flesje drinken (of omgekeerd), nog even spelen/boekje lezen/mee aan tafel, slaapzak aan, knuffeldoekje nemen, "Slaapweeeeeel" (zwaaien en kussen), in bedje leggen, muziekje aan en deurtje toe.
Ik weet al langer dan vandaag dat de mens een gewoontedier is, maar het valt toch extra op als je een kindje grootbrengt. Enerzijds kopieert Joanna onze gewoontes, anderzijds creëert ze zelf haar eigen gewoontes uit het niets. Het is aandoenlijk, zo'n peutertje dat echt al hecht aan bepaalde rituelen en houvasten in het leven.
Wat elke dag MOET gebeuren, is elkaar achterna zitten rond de tafel. Met veel gillen en lachen.
Een boekje lezen gebeurt bij voorkeur samen met mama of papa, daarbij MOET op de poep gezeten worden, liefst nog op onze schoot.
In het weekend nemen we haar 's ochtends nog eventjes in bed, dan MOET er getsjold worden, zoals wij zeggen. Over en onder elkaar kruipen, zich laten vallen op de donsdeken, kietelen, ons verstoppen onder het deken,...
Denk nu niet dat Joanna hier de plak zwaait, met al dat moeten, dat is maar om de situatie te schetsen hé. Tot haar grote spijt zwaaien wij hier nog altijd de plak! Of doen een poging tot. You know what I mean.
Ochtendtafereel.
Kom Joanna, we gaan je schoentjes aandoen.
Stapt naar de schoentjes en gaat op haar poep zitten, zodat ik haar schoentjes kan aantrekken.
Ziezo, we zijn weg.
Begint te zwaaien, gaat aan de voordeur staan en probeert die - tevergeefs uiteraard - open te doen.
Handje geven. En hoe ga je de trapjes af? Mooi draaien!
Joanna draait zich en gaat achterwaarts op handen en voeten de 3 trapjes aan onze voordeur af. Hebben wij haar zo geleerd, want voorwaarts trappen afgaan staat gelijk aan gegarandeerd languit en hard op het smoelke vallen.
Kom we gaan naar de auto.
Stapt aan mijn hand naar de auto.
Voilà we zijn weg.
Ik zet haar in de auto en lever daarbij het nodige gevecht, want zij wil liever nog een honderdtal keren de trapjes op en af gaan.
Badritueel.
Kom Joanna, we gaan in bad.
Stapt naar de badkamer en gaat aan de rand van het bad staan, verlangend kijkend naar de kuip die zich vult.
We gaan je kleertjes uitdoen.
Helpt netjes met uitkleden, eerst ene armpje, dan andere armpje. En dan ene voetje/beentje en dan het andere. En dan de pamper. Dat weet ze allemaal perfect.
En hop in bad. Mooi poepke zitten.
Gaat flink zitten en amuseert zich vervolgens te pletter. Gaat op zoek naar haar navel en vindt die ook elke keer. Feest!
We gaan eruit hé.
Met tegenzin wordt ze uit bad gehesen en afgedroogd. Het licht moet een paar keer aan en uit (lichtknop naast verzorgingstafel). Eens de pamper aan, neem ik haar op de arm en doen we samen onnozel voor de spiegel en geven we high-fives. Vervolgens kleed ik haar verder aan, ook wel vaak een gevecht.
Ziezo, we zijn klaar, we zijn terug weg.
Ze zwaait (hoort bij het woordje "weg") en stapt terug naar de woonkamer.
En ik, ik vind die rituelen en gewoontes ook wel fijn. Het zorgt ervoor dat alles wat vlotter loopt. I like.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten