maandag 19 mei 2014

Beschermengel(en)

Ik weet dat Joanna niet 1 maar een heel team beschermengelen heeft. Hoe ik dat weet, dat ga ik niet aan uw neus hangen, maar geloof mij, ik wéét dat.

Vrijdag heb ik dat team aangesproken en ze op missie gestuurd. Er is namelijk iemand die zo'n team zeer goed kan gebruiken.

Lulu, amper 4 dagen ouder dan Joanna, vecht de strijd van haar leven, zo ontdekte ik via gemeenschappelijke vrienden van Lulu's ouders op facebook.
Ze vecht op een paar honderd meter van mijn werkplek. Ik krijg het koud terwijl ik dit schrijf en tegelijkertijd is de solidariteit via #teamlulu en de 1000 kraanvogels hartverwarmend.

En dan komt het besef.

Hoe verdomd veel geluk wij hebben.

Want Lulu is niet alleen. Ik word er op mijn werk (te) vaak mee geconfronteerd, kleine kindjes die zulke zware gevechten moeten leveren. Dat gaat recht door mijn kwetsbare moederhart en laat er niet veel van over. Niet te lang bij stilstaan, denk ik dan, je krijgt daar zwarte gedachten van.

Maar bij dezen wil ik wel eens stilstaan.
Bij Lulu en zovele andere dappere vechtertjes.
Bij de families, die samen de strijd aangaan en elkaar steunen in donkere dagen.
Bij het feit dat dit eender wie kan overkomen in deze loterij die het leven is. Ook ons, hoeveel hout wij ook mogen vasthouden.
Bij hoe hard ik mij eigenlijk aanstel als ik mij weer eens in zelfmedelijden wentel omdat een paar zaken niet lopen zoals het moet. Echt, aanstelster!

En ik weet: ik zou eigenlijk elke seconde van elke dag mijn beide handjes moeten kussen.
Want so far, so good. Not jinxing it!

Lulu, 1 engeltje houd ik hier voor ons Joanna, moge de rest van het team zich over jou en je familie ontfermen zolang jullie het nodig hebben. Deel je hen met al die andere kindjes?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten