zondag 9 februari 2014

Run Céline Run

Om even verder te gaan op wat ik vorige week schreef, over sportkriebels.
Waarom ik (voorlopig) niet ga lopen.

Ik ben geen loopster, nooit geweest. Ik kan mij niet herinneren dat ik het ooit leuk vond. Zelfs als kind, op de trainingen in de turnclub, baalde ik als we moesten lopen als opwarming.

Mijn enige motivatie om te lopen, is als er iemand achter mij zit die ik daar absoluut niet wil hebben. Dan zal ik wel vooruit geraken.

Maar nu met de kriebels en de buitenlucht, ben ik geneigd het toch nog eens een kans te geven.
Wie weet!
Ik ben alleen wat bang voor de lichamelijke gevolgen. Ik ben namelijk niet alleen hyperflex (Cirque du Soleil, remember?), waardoor al mijn gewrichten zwaarder belast worden dan eigenlijk gezond is. Neen, ik heb ook platvoeten.
Jup, platvoet Céline.
De wreef van mijn voet zakt serieus door. Waardoor ik zowel mijn knieën als mijn rug verkeerd belast.
Dan zwijg ik nog over mijn chronisch ontstoken slijmbeurzen in mijn heupen (waar ik intussen mee heb leren leven en die ik dus negeer) en de - voor mijn staartbeentje zeer pijnlijke - gevolgen van bekkeninstabiliteit die zich dagelijks goed laten voelen.
Het behoeft dus niet veel uitleg wat een rondje lopen met mij doet.

In mijn studentenjaren kreeg ik ook eens zo'n "ik wil lopen" aanval. 1 tochtje later had ik een achillespeesontsteking. En enkele jaren geleden kreeg ik nog zo'n aanval. Ik heb een week pijn gehad in mijn knieën.

Ergens, ooit, had ik steunzolen. Toen ik sneakers inwisselde voor hakken, jaaaaaren geleden, bleven die steunzolen in een paar sneakers zitten en ik denk (hoop) dat ze daar nu nog zitten. Ik heb de sneakers nog, ik gebruik ze als afgedankte schoenen om in de tuin te werken :-) Alleen zijn die na de verhuis ergens in onze garage beland, ik moet eens goed zoeken...
Ik kan mij niet herinneren of die loop-probeersels met of zonder steunzolen waren. Ik hoop zonder, ik vrees met.

De bedoeling is in elk geval:
* de sneakers zoeken en hopelijk vinden
* de steunzolen eruit vissen (als die er nog in zitten!)
* de steunzolen in loopwaardige schoenen wringen
* mijn voeten erbij wringen
* lopen, of toch proberen
* zien in hoeverre mijn lijf dat overleeft

Dat is niet voor morgen, maar wel voor 1 dezer weken.

Laten we eerlijk zijn, ik heb er zin in, maar geen goed oog. Neen, dat niet.

Maar niet getreurd, er is een back-up plan! Zwemmen!
Helaas niet met vriendinnen in het Gentse want ik vind het te zot om nog eens uur in de auto te zitten 's avonds om te gaan sporten.
Gelukkig is hier op den buiten ook enige vorm van beschaving, zoals een stedelijk (hihi) zwembad in Zottegem, waar ik extreem goedkoop baantjes kan gaan trekken. Dus als dat lopen niets wordt, weet ik waar naartoe.

En wat zie ik op de website? Watergewenning voor baby's!
Ooooooh klap klap in de handjes, dat zie ik zó hard zitten! Vandaag deden we een voorproefje dat ten zeerste in de smaak viel.



Eind maart is de eerste sessie, voer voor een blogpost gegarandeerd!

3 opmerkingen:

  1. Je links doen het niet bij mij, dus ik weet niet waar je watergewenning gaat doen...maar wij hebben het met verne ook gedaan toen hij heel kleintjes was. Heerlijk!

    Ik heb trouwens ook platvoeten. Maar met goede loopschoenen deren ze me blijkbaar niet! En de bekkeninstabiliteitpijn begint hier precies te beteren. Joehoe!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tis geen link! (groen = kernwoord, grijs = link :-)) maar we gaan in Zottegem, dichtbij en niet duur!

      Verwijderen
  2. veel succes met het lopen, let me know how it goes! en niet vergeten: zelfs al loop je maar een kort eindje, je bent nog altijd oneindig veel sportiever dan eender welke couch patato! :-)
    zwemmen is bij ons ook een gigantisch succes, genieten hé! watergewenning hebben wij niet gedaan maar da's enkel en alleen omdat pj een enorme waterrat is die dat zelf wou doen. ik voel me nog niet zelfzeker genoeg om alleen met die kleine spartelaar in het water te kruipen hoor...

    BeantwoordenVerwijderen