Lege batterij

Deze blogpost, dat vond ik boenk erop.
Het universum moet bijgevolg gedacht hebben, laten we dat kind iets geven om over te schrijven...

Het verlengde Pinksterweekend zat goed volgeboekt bij ons. What's new?
Vrijdag zou ik wat vroeger stoppen met werken en alvast boodschapjes doen voor het lange weekend. Zaterdag zouden we een zwembadje en zandbak kopen voor Joanna, kwestie van haar buitenspeelpret te maximaliseren in deze warme temperaturen, werken in de tuin en wat huishouden doen en de dag afronden met een bezoekje aan de avondmarkt in Munkzwalm.
Zondag stond zowel een bbq bij vrienden als het langverwachte verrassingsfeest van mijn papa's 60ste verjaardag op het programma, om maandag dan af te sluiten met een babybezoek bij vrienden.

Zouden...

Dit is hoe het weekend wél verliep.

Vrijdag op m'n werk plots hevige buikpijn. Ik kon nauwelijks recht zitten. Pijnstiller genomen, thuis gaan rusten en toch maar naar de huisarts voor de zekerheid. Daar na een onderzoek toch alarmerende blikken en het woord appendix dat viel. Indien het niet beterde, moest ik naar de spoed voor een echo.
Wat ik dus ook vrij snel deed, lichtjes gealarmeerd.
Uiteindelijk verliet ik het ziekenhuis op zondagmiddag. Mét blinde darm. En ook wel een echo, 3 bloedonderzoeken, een CT-scan en een uitgebreid gynaecologisch onderzoek rijker. De buikpijn minderde traag maar gestaag, tegen zondagochtend was ze zo goed als verdwenen. Een diagnose werd er niet gesteld, per uitsluiting kan het bijna enkel een zeer pijnlijke eisprong geweest zijn. Ik was net zo verwonderd als u, geloof mij.

Nieuwe traditie sinds 2013: elk jaar eens aan een infuus hangen

Allebei in topvorm

Intussen thuis: Joanna die plots slecht slaapt en een beetje begint te hoesten. Michiel die dus 2 nachten maar 4 à 5 uurtjes slaapt en tegen zondag doodop is. Joanna die tegen zondag niet meer een beetje hoest, maar echt zorgwekkend veel hoest en daar gewoon niet meer van kan slapen. En die zondagavond 39 graden koorts maakt, daar op het feest van mijn papa.
Waarop wij de 2 volgende nachten opnieuw zeer weinig slapen. Intussen is de koorts weg en de hoest beter. Joanna lijkt in topvorm, behalve dat ze reutelt als een verstokt roker en wat moe is.

Wij zijn 2 vodjes.

De lichtpuntjes van het weekend waren gebundeld in een halve zondag: een leuke barbecue met vrienden en vriendinnen die ik al (te) lang niet gezien had en een zeer geslaagd feest voor mijn papa dat ik voor geen geld ter wereld had willen missen (stress dat wij gehad hebben dit weekend!).

Geslaagde verrassing!

Het babybezoek werd uitgesteld, op zich niet erg gezien wij allemaal niet in topvorm waren. Onze Pinkstermaandag hebben wij voornamelijk gebruikt om bij te slapen wanneer Joanna sliep en het huis wat op orde te krijgen.
Nikske van tuin werken, buiten spelen in zwembadje of zandbak, op het gemakje de was en de plas doen en genieten van een extra dagje verlof. Zonder dat extra dagje zat ik nu allicht wéér ziek thuis, het is nu al op het randje (wat zij heeft, heb ik ook, obviously)...

Dus die lege batterij, waarvan sprake in de titel, dat is die van mij. Volledig plat.
Opladen zal stukje bij beetje gebeuren in de loop van de week: niks meer plannen, vroeg in bed, rustig aan doen.

Neen, het is hier niet altijd rozengeur en maneschijn. Dat mag eens gezegd.
Doet natuurlijk niets af aan het feit dat ik ten volle besef hoe goed ik het heb, algemeen beschouwd! Kwestie van toch met een positieve noot te eindigen ;-)

De rechtse zotte doos in een kleedje dat de linkse ook ooit droeg

Kindje van 1 jaar in pakje van 30 jaar