maandag 23 juni 2014

In the summertime...

Na een goeie 6 maanden bloggen, stel ik vast dat ik hier duidelijk veeeeeeeel meer tijd voor heb in de winter dan tijdens de zomer...
Het is zo vreselijk druk bij ons tegenwoordig! Niet alleen zitten de weekends stampvol, ook tijdens de week ben ik niet vaak thuis. Vanaf volgende week komt daar gelukkig terug wat beterschap in (voorlopig toch), maar de weekends zitten quasi compleet volgeboekt tot en met onze vakantie die ingaat op 19 juli.

Begrijp mij niet verkeerd, ik geniet met volle teugen, het laat echter weinig tijd om te mijmeren en dus te schrijven. Maar omdat dit weekend zo'n toppertje was, wil ik er toch graag een "Dear diary" momentje van maken.
Een blik achter de schermen van ons voorbije weekend!

Zaterdag brachten we in de voormiddag een bezoekje aan het wielerevent dat ex-collega's van Michiel organiseerden in de Vlaamse Ardennen. Sommige parcours passeerden langs ons deur, de eerste dappere coureurs reden rond 8u ons huis al voorbij. Wij hadden zelf ook de intentie de familiefietstocht te doen, 30 km en redelijk vlak, maar eerder die week raakte onze zaterdag voller gepland dan eerst voorzien, dus zijn we maar gewoon met de auto op en af naar Oudenaarde gegaan ;-)
Joanna mee en in haar element. Terrasje doen, terrein verkennen, mensen charmeren. Nihil novi sub sole.


Op de terugweg kochten we dan eindelijk de langverwachte zandbak voor Joanna, en deden er nog een zwembadje en tafel en stoeltjes bovenop. De zandbak in elkaar timmeren bleek meer werk dan gedacht, dus resultaat wordt verwacht tegen eind deze week!
In de namiddag stond dan een bezoekje aan het Muziekbos in Ronse op het programma. Gezien Joanna extreem lang gedut heeft en we pas ergens tussen half 4 en 4 uur konden vertrekken, hielden we onze ontdekkingstocht beperkt tot de speelzone. Kindjes content en wij dus ook. Het Muziekbos is écht een mooi bos en nodigt uit tot meer. Wij gaan zeker nog eens terug voor een échte wandeling!


's Avonds gingen we naar stand-up comedian Piv Huvluv kijken in de kerk van Dikkele, waar hij een try-out hield. Joanna lieten we over aan de goede zorgen van onze lokale babysit.
Het optreden was leuk, goed gelachen, met het ene relaas al beter dan met het andere. Zo gaat dat met try-outs. We sloten af met cava en maatjes, waarvan het eerste glaasje en bakje ons aangeboden door het Dheksels Dikkels Genootschap, de organisator van de avond. We leerden onze overburen weer wat beter kennen en wandelden gezellig samen naar huis. Mooie afsluiter van een topdagje.


Zondagvoormiddag hadden we een paar uurtjes "vrij" voor wat huishouden en gewoon wat relaxen. Na Joanna's dutje trokken we naar Gent, even kuieren op de rommelmarkt en braderie in de Lange Violettestraat. Samen met mijn liefste maatje versloeg ik het wereldrecord "topstukken kopen op zo kort mogelijke tijd" in Het Paleis, dat ik na deze blogpost dringend moest herontdekken. En met succes!
Na het temperen van onze shopdrang, zakten we af naar een heerlijke bbq bij vrienden, om daar dan ook naar de Rode Duivels te kijken. Joanna was het intussen ferm beu op de rommelmarkt en de rit richting bbq was ook niet alles. Wij hadden haar bedje mee en dachten het maar meteen op te stellen en haar te slapen te leggen.

Dat was buiten de zandbak, het speeltuigje en het zwembadje gerekend, dat daar wel allemaal al up and running is. Vermoeidheid werd snel vergeten, ik heb het kind zelden of nooit zo braaf weten spelen. 3 uren lang niet 1 keer geneut. Van zandbak naar zwembad naar speeltuig terug naar zandbak. Braaf aan tafel tomaatjes en patatjes en worst gegeten, flink melkje gedronken. De aanwezigheid van een charmante 2-jarige jonge knaap zat er uiteraard ook voor iets tussen!


Rond 6u sneuvelde ze dan toch, we hebben haar daar te slapen gelegd en niet meer gehoord. 1 ding moet gezegd van Joanna: als ze moe is, dan wil ze slapen. Waar dat precies is, maakt eigenlijk niet veel uit. Meestal toch. Luxe!

Dus wij hebben op het gemak naar een vreselijk saaie voetbalmatch gekeken, om dan toch nog even te kunnen juichen op het einde. Allez hup.
Niet veel later Joanna uit haar bedje geplukt, zonder mopperen. Op weg naar huis zat ze braaf in haar autostoeltje te lachen en te spelen, al was het met kleine oogjes. Thuis netjes terug in bed gestopt en haar vanmorgen moeten wakker maken. De hoektanden bovenaan zitten er eindelijk door, dus hopelijk was dit terug de eerste van vele ononderbroken nachten!

Ik ben nog ongelooflijk hard aan het nagenieten van een weekend vol zon, plezier, kindjes, goed en dierbaar gezelschap, veel lachbuien en lekker eten en drinken.
De zomer kon niet beter van start gegaan zijn!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten