Mama mia...

Soms raakt het mij op een onbewaakt moment vol in het gezicht.

Het besef dat ik mama ben.

Dat is nu al ruim 2 jaar zo en meestal lijkt dat de normaalste zaak van de wereld, maar dat is het natuurlijk helemaal niet.

Door de snelheid waarmee het dagelijks leven voorbij raast en mijn pogingen om die trein niet te missen, neem ik (te) veel als vanzelfsprekend. En sta ik zelden stil.
De ochtendrush (die bij ons in alle eerlijkheid voorlopig goed meevalt, maar toch), de avonden die vaak lastig zijn omdat Joanna zo moe is, het tegenwoordig uitgeput in de zetel ploffen wanneer ze in haar bed ligt (ik ben in naïeve verwachting van die zogezegde energieboost die ik vorige keer ook nooit kreeg). Het zijn allemaal verklaringen voor het weinige stilstaan, maar meer nog dan verklaringen zijn het eigenlijk flauwe excuses...

Maar soms, dan is er zo eens een moment, of zoals de voorbije dagen zelfs een gans weekend, waarop ik wél stilsta.

Waarop ik kijk naar mijn dochter en geen blijf weet met alle liefde die ik voel voor dat kleine mensje.
Waarop ik overrompeld word door het besef dat dat lieve, mooie kind het mijne is.
Waarop ik nog altijd niet helemaal begrijp hoe ik zoiets kan gemaakt hebben (ik niet alleen, obviously, maar je snapt het wel).
Waarop ik mij realiseer dat ik haar mama ben.

Dat laatste is eigenlijk zoiets gigantisch, dat ik dat moeilijk gevat krijg.

Natuurlijk ben ik niet alléén mama.
Ik ben ook lief en vriendin en dochter en zus en gewoon, mezelf. En dat ben ik allemaal elke dag, vaak zelfs tegelijk. Jemig!

Maar als ik heel eerlijk ben, dan ben ik in de eerste plaats mama. Voor altijd.
Dat besef kan mij plots overspoelen, als een vloedgolf, op een positieve manier dan.

Ik heb de voorbije dagen zó genoten van dat mama zijn (ik was tegelijk trouwens lief en vriendin en zus!) en van de tijd die ik nam om daarbij stil te staan, dat ik besloot dat veel meer te proberen doen. Bewust stilstaan en proberen voelen of zelfs vatten wat dat nu eigenlijk is, mama zijn.

Want het is zoveel meer dan die pamper en dat potje en dat badje en die boterham en die ochtendrush...