zondag 10 november 2013

Project integratie #1

1 maand wonen we hier nu. Ons huis wordt steeds meer onze thuis, zeker nu de allerlaatste doos vandaag geleegd werd. Maar eigenlijk voelde het al "thuis" vanaf dag 1, voor alle betrokkenen. Michiel en ik wisselden toen al die veelbetekenende blik uit: "Ja, dit is het. Zo moet het zijn." Joanna slaapt hier als een roosje, lijkt mij ook een goede indicator. En Meneerke en Dolly, respectievelijk onze grote kater en kleine kattin, hebben hun plekjes al veroverd en hun terrein al verkend en goedgekeurd.

Huis werd dus heel snel thuis, so far so good. Next: het dorp. Dikkele telt pakweg 180 inwoners, dat lijkt verwaarloosbaar en de naam "dorp" niet waardig. Niets is echter minder waar. Want Dikkele heeft, naast die 180 inwoners, ook 1 kerk, 1 café, 1 feestzaal, 1 jeugdverblijf, 1 vakantiehuis en 1 bioboerderij. 
Leven in de brouwerij dus. Die brouwerij was er trouwens ooit echt, nu is er enkel nog de brouwerijstraat, waar je de eerste 4 van bovengenoemde zaken meteen ook terugvindt. Neen, groot kan je Dikkele niet noemen. Wel mooi, het behoort tot de 50 mooiste dorpen van Vlaanderen. 

Ons volgend project wordt dus: integratie. Dat gaat niet zomaar vanzelf. Zeker niet als 2 voltijds werkende mensen met een kleine spruit. En ook niet met het "prachtige" herfstweer van de voorbije weken, waardoor uitstapjes letterlijk in het water vielen. Neen, er moet zich gelegenheid voordoen, en dat zal dus ook wat inspanning vergen van onze kant.
De eerste stap is wel al gezet. We hebben kennis gemaakt met de eigenaars van het jeugdverblijf, die ons wat wegwijs maakten. Zo vernamen we onder andere dat er op vrijdagavond een soort informele samenkomst plaatsvindt van Dikkelaars in het café, de Casino, zo rond after-work tijd. Puntje 1 op de agenda van "project integratie" wordt dus dat, onze kop daar ook eens binnensteken rond dat tijdstip. Dat zal wel zorgvuldig gepland moeten worden, want Joanna moet uiteraard mee. Ze kan dan alvast vriendjes maken. Als ze wakker blijft tenminste, want enkele weekends geleden dronken we al eens iets op het terras daar, met onderstaande als resultaat. Om op te eten toch?


Project integratie kan dus beginnen. U hoort er nog van.

2 opmerkingen:

  1. Tiens, mijn eerste reactie is verdwenen.
    Ik had nochtans de prijs voor eerste blogreactie ooit te pakken, en nu is Josie met die eer gaan lopen!

    Er stond ongeveer dit in: proficiat, wijs, toiotoi en wat een eer dat ik als inspiratiebron mag doorgaan!

    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De duistere mysteries van het www... Maar daarom niet minder dank voor de wensen!

    BeantwoordenVerwijderen